Tematy fabularne

xxx

[ramka2][align=center][/align]



[align=center][size=200]Witaj Podróżniku![/size][/align]


Jesteśmy bardzo szczęśliwi, że zawitałeś do naszego miasteczka. Kenmare nie należy do dużych metropolii, jest czymś raczej podobnym do wsi. Jednakże na samym początku może wydać się olbrzymie, a swoimi uliczkami przypominać labirynt. Jeżeli czujesz się zagubiony i nie wiesz dokąd udać się na początku, prosimy – nie przejmuj się! To normalne. Każdemu na wstępie wydaje się, że wszystkiego jest zbyt dużo. Jeśli jednak będziesz postępować zgodnie z poniższymi sugestiami, w mig dostrzeżesz urok Kenmare i już niebawem poczujesz się tutaj swojsko. Jak w domu.

Zacznij od przeczytania regulaminu. Każdy mieszkaniec Kenmare zna obowiązujące tutaj zasady. Jeśli zaleziesz komuś za skórę, może być ciężko to naprawić! Sąsiedzi mogą być wredni i nasyłać na Ciebie policję! Dzięki znajomościom zasad unikniesz nieporozumień oraz dowiesz się wielu istotnych rzeczy.

Drugim wartościowym przystankiem powinien być dział z fabułą. To właśnie tam odnajdziesz niezbędne informacje na temat historii miasteczka, panujących w nim zwyczajów oraz ewentualnych innych ciekawostek. Zapoznaj się proszę z legendami krążącymi po Kenmare i oceń, czy są prawdziwe, czy też nie. Pamiętaj jednak, aby nie za głośno rozgłaszać swoje opinie - mieszkańcy miasteczka mogą różnie reagować na nowych oraz ich zdanie. A skoro o miejscowych mowa, to warto też pamiętać o tym, że właśnie tutaj znajdziesz tematy związane z rodzinami fabularnymi, w ramach których można zarezerwować dla siebie miejsce.

W dziale z relacjami, znajdują się tematy, w których możesz zamieścić swoje poszukiwania. Nim jednak postanowisz poszukać kogoś do wspólnej gry, upewnij się, czy nie znajdziesz czegoś, co spełni również Twoje oczekiwania. Nie zapomnij wcześniej przejrzeć również takich zakamarków, jak grupy, miejsca zamieszkania oraz miejsca pracy. Jest to niezbędne, aby właściwie napisać Kartę Postaci i zadomowić się w Kenmare na stałe.

Jeśli udało Ci się przebrnąć przez te podstawy, powinieneś zarezerwować interesujący Cię wygląd.

Nie zapomnij zajrzeć do kącika Mistrza Gry, który krąży po miasteczku i niczym mały skrzat, uprzykrza życie mieszkańcom. Wszelkie informacje z nim związane znajdziesz tu. Oprócz tego, zamieszczane tam będą informacje na temat eventów, zdarzeń losowych oraz imprez tworzonych przez użytkowników. Kto wie, może Twój nowy sąsiad wyprawia właśnie imprezę i okaże się to strzałem w dziesiątkę, aby tam wpaść i się przedstawić?

Po zakończeniu tworzenia Postaci, koniecznie podbij Kartę, aby osoby odpowiedzialne za forum mogły ją sprawdzić. Po zaakceptowaniu jej, uzupełnij wszystkie niezbędne tematy i ciesz się grą.
Tylko uważaj na Skrzaty! Legendy głoszą, że lubią uprzykrzać życie nowo przybyłym do Kenmare! [/ramka2]

[ramka=Regulamin]
[align=center]1. Postanowienia ogólne[/align]


1.1. Rejestracja na forum równoznaczna jest z akceptacją regulaminu oraz zobowiązaniem się do przestrzegania go;
1.2. Nieznajomość regulaminu nie zwalnia z obowiązku przestrzegania go;
1.3. Każda zmiana treści regulaminu będzie komunikowana Użytkownikom w tym temacie;
1.4. Każde inne sprawy nieujęte w regulaminie, będą omawiane przez Administrację i komunikowane w temacie w powyższym linku;


[align=center]2. Administracja[/align]


2.1. Administracja zobowiązuje się dbać o forum w miarę swoich możliwości i starać się zapewnić ciągłość rozgrywki;
2.2. Administrator to również Użytkownik forum. Oznacza to, że regulamin również dotyczy użytkowników przypisanych do tej grupy i w przypadku jego złamania, będą wyciągane konsekwencje;
2.3. Administracja zastrzega sobie prawo do możliwości zmiany treści regulaminu;
2.4. Administracja może pomóc w rozwiązywaniu konfliktów pomiędzy Użytkownikami, jednak wszystko powinno rozgrywać się poprzez prywatne wiadomości;

[align=center]3. Konto i multikonta[/align]


3.1. Login, to imię i nazwisko postaci;
3.2. Dopuszcza się loginy zawierające pierwszą literę drugiego imienia;
3.3. Użytkownik może rozpocząć grę dopiero po zaakceptowaniu Karty Postaci;
3.4. Po zakończeniu kreowania postaci, Użytkownik powinien podbić ją dodatkowym postem o dowolnej treści;
3.5. Zabrania się odtwarzania sławnych osób żyjących w rzeczywistości, gwiazd, aktorów, postaci z książek, filmów, gier itp.
3.6. Rezerwowanie wyglądu odbywa się w odpowiednim temacie w dziale organizacyjnym, a Użytkownik zobowiązuje się postępować zgodnie z zasadami podanymi w tym temacie;
3.6.1. Administracja zezwala na jednorazową zmianę wizerunku postaci. W tym celu należy zgłosić chęć zmiany w dziale zamówień i zarezerwować nowy wizerunek w dziale rezerwacji;
3.7. Użytkownik zobowiązuje się do poinformowania Administracji o tworzeniu bliźniaczej postaci, ułatwi to porządek w kwestii wizerunków;
3.8. Wymiary awatarów dopuszczonych na forum to 200x320 pikseli;
3.9. Awatary muszą przedstawiać realne osoby;
3.10.Użytkownik zobowiązany jest uzupełnić profil zaraz po akceptacji karty postaci. Obowiązkowymi polami do wypełnienia są: avatar, linki prowadzące do karty postaci, relacji, telefonu, kalendarza, mieszkania, a także kwadratowy gif, wiek, wzrost, zajęcie oraz uczucie.
3.11.Każdy użytkownik może posiadać 3 konta z aktywnymi postaciami.
By założyć następne konto, Użytkownik musi spełnić następujące wymagania:

• 4 konto: minimum 70 postów na każdym z trzech, aktywnych kont.
  
• 5 konto: minimum 100 postów na każdym z czterech, aktywnych kont.
  
• 6 konto: minimum 130 postów na każdym z pięciu, aktywnych kont.

3.12. Administracja zastrzega sobie prawo do wydania pozwolenia na stworzenie kolejnej postaci w ramach nagrody za wybrany konkurs.
3.13. Administracja zastrzega sobie prawo do zabronienia, lub miesięcznej przerwy w tworzeniu nowych multikont, w przypadku gdy:

• dostrzeże się zaniedbanie poprzednich kont
  
• dostrzeże się nagminne porzucanie kont

3.14. Po akceptacji konta, Użytkownik ma trzy dni na rozpoczęcie rozgrywki, chyba, że Gracz ustali z Administracją inaczej (sytuacje losowe, poparte solidną argumentacją). W każdym normalnym przypadku, użyczany wygląd możliwy jest do wykorzystania przez innego Użytkownika.



[align=center]4. Rozgrywka i Mistrz Gry[/align]
4.1. Administracja nie narzuca stylu pisania, jednocześnie pragnąć przypomnieć, że na forach najpopularniejsze są narracje trzecioosobowe i pierwszoosobowe;
4.2. Zgodnie z popularnymi zasadami na forach typu PBF, Administracja przypomina, że najlepiej dialogi podkreślać pogrubieniem, a myśli postaci kursywą;
4.3. Wulgaryzmy na forum są dozwolone, jednak Administracja prosi o zachowanie dobrego smaku i nie kierowanie ich do Gracza, a jego postaci;
4.4. Treści przeznaczone dla osób pełnoletnich prosimy odpowiednio zabezpieczać znakiem „+18” lub ukryć z pomocą [ hide ];
4.5. Treści pornograficzne, rasistowskie, antyreligijne, umniejszające Graczom, obrażające ich czy zniesławiające są surowo zabronione, a niestosowanie się do tego punktu w regulaminie skutkować będzie karą;
4.6. Na forum dostępna jest multilokacja, jednakże aby ją stosować, należy oznaczać rozgrywkę z pomocą numeru i uwzględniać to w kalendarzu;
4.7. Administratorzy Forum nie ponoszą odpowiedzialności za treści umieszczane przez Użytkowników, mogą jedynie sprawować kontrolę nad nimi i w razie potrzeby interweniować;
4.8. Użytkownicy mogą dołączać do rozgrywek innych po skonsultowaniu tego z graczami biorącymi w nich udział;
4.9. Mistrz Gry może dołączyć do rozgrywki bez wcześniejszego informowania o tym użytkowników;
4.9.1. Mistrz Gry ma prawo również dodać do kalendarza Gracza adnotację o wydarzeniu, do którego Użytkownik musi się odnieść w poście;
4.9.2. Mistrz Gry ma pełne prawo interweniować, jeżeli widzi zachowanie postaci, które nie odpowiada przyjętym normom społecznym (przyjazd służb mundurowych do bójki itd.);
4.9.3. Mistrz Gry ma pełne prawo interweniować na prośbę innych graczy, którzy wyrażają niepokój w związku z rozstrzygnięciem sporu fabularnego;

[align=center]5. Nieobecność i Dezaktywacja konta[/align]
5.1. Nieobecności dłuższe niż 7 dni należy zgłaszać w odpowiednim temacie, ma to związek ze sprzątaniem forum, które będzie odbywało się systematycznie;
5.1.1 Maksymalny czas nieobecności wynosi trzy tygodnie.
5.2. Przerwa pomiędzy postami fabularnymi może wynosić 10 dni. Po tym czasie użytkownik trafia do nieaktywnych, a jego wizerunek można przejąć, chyba że zgłosił nieobecność w odpowiednim temacie;
5.2.1. W sytuacji gdy użytkownik trzykrotnie wykorzysta 10-cio dniową przerwę między postami bez zgłaszania nieobecności, za czwartym razem wizerunek możliwy jest do przejęcia po 7 dniach.
5.3. Po zakończeniu nieobecności użytkownik ma 3 dni na napisanie postu fabularnego;
5.4. W przypadku braku postu fabularnego, Użytkownik trafia do nieaktywnych;
5.4.1. Postać, która przebywa w grupie nieaktywnych dłużej niż 60 dni, zostaje automatycznie przejęta przez Mistrza Gry. Ma on prawo do jej swobodnej kontroli, w tym uśmiercenia;
5.4.2. Postać z rodziny fabularnej przebywająca w grupie nieaktywnych dłużej niż 30 dni może zostać aktywowana przez innego Użytkownika, niż stwórca. W przypadku wyrażania chęci na przejęcie Konta, należy zgłosić się do Administratora.
Dopuszcza się niewielkie zmiany w charakterze i historii postaci po konsultacji z Mistrzem Gry;
5.5. Konto można przywrócić do aktywnych, rozpoczynając rozgrywkę fabularną oraz zgłaszając się w przeznaczonym do tego temacie.
5.5.1. Dozwolone jest aktywowanie postaci przed napisaniem posta fabularnego. W takim przypadku post należy stworzyć w przeciągu 48 godzin od aktywacji postaci. Jeżeli po upłynięciu tego czasu post fabularny nie pojawi się na forum, postać powraca do grupy nieaktywnych.
5.6. Jeśli w danym temacie znajduje się niedokończona rozgrywka, a minęło 10 dni od ostatniego, dodanego postu, grę należy uznać za porzuconą, a co za tym idzie- można rozpocząć własną rozgrywkę.
[/ramka]

[ramka=Centrum Kenmare]

[align=center][size=200]Henry St[/size][/align]

Subfora:

- O’Donnabhain’s Bar (bar)

• Wejście
  
• Bar
  
• Krzesła przy barze
  
• Stolik I
  
• Stolik II
  
• Stolik III
  
• Kanapy
  
• Strefa bilardowa
  
• Toalety
  
  

- Maison Gourmet (francuska piekarnia & cukiernia)

• Wejście
  
• Stoliki na zewnątrz
  
• Kasa
  
• Stolik I
  
• Stolik II
  

- Mieszkania

Pozostałe lokacje:

- Kenmare Post Office (urząd pocztowy)
- Finnegan's Corner (sklep z zabawkami)
- Hallissey's (sklep z AGD)
- Mick & Jimmy's Restaurant (restauracja)
- White Willow Bridal Couture (sklep z sukniami ślubnymi)
- Simplicity Shoes (sklep obuwniczy)
- Simplicity Boutique (sklep odzieżowy)
- The White Room (sklep z podarunkami)
- Boka Cafe (stoisko z kawą)
- Morgan's Hair Salon (salon fryzjerski)
- Kenmare Antiques & Collectables (sklep z antykami)
- Puccini's Coffee And Books (kawiarnia & księgarnia)
- Will Flog It (komis)
- Alain and Christines (sklep z winem)
- Crowley's Bar (bar)
- Skyline Gallery (niewielka galeria sztuki)
- Kenmare Ice Cream (lodziarnia)
- PF Kelly Goldsmith (jubiler)
- AIB Bank (bank)
- Weavers of Ireland (sklep z rękodziełem)
- J. Hurley Butcher (sklep mięsny)
- Virginia's Guesthouse (pokoje gościnne/motel)
- Ulica
- Rondo przy Shelbourn St
- Przejście dla pieszych


[align=center][size=200]Main St[/size][/align]

Subfora:

- PF McCarthy's (bar)

• Wejście
  
• Bar
  
• Stoliki I
  
• Stoliki II
  
• Stoliki III
  
• Kanapy
  
• Kuchnia
  
• Biuro właściciela
  
• Toalety
  

- Packie's (restauracja z kuchnią irlandzką)

• Wejście
  
• Bar
  
• Stoliki
  
• Stoliki II
  
• Stoliki II
  
• Kuchnia
  
• Biuro właściciela
  
• Toalety
  

- Mieszkania

Pozostałe lokacje:

- O Shea's Photo & Gift Store (zakład fotograficzny & sklep z podarunkami)
- Lansdowne Arms Hotel (duży hotel 3 gwiazdkowy)
- Quinlan's Fish (fast food)
- The Secret Garden Beauty Salon (salon piękności)
- Sheahan's Pharmacy Kenmare (apteka)
- Pizza Roma Kenmare (pizzeria)
- O'Donovan (biuro ubezpieczeń, pośrednictwo)
- Carryout Kenmare - JD O'Sullivan (sklep monopolowy & sklep spożywczy)
- Taxi Kenmare (postój taksówek)
- Times Square Burger and Grill (restauracja/fast food)
- Teach Milseáin House of Sweets (cukiernia)
- Quill's Woollen Market (sklep z różnościami)
- Dworzec autobusowy
- Pralnia
- Murphy's (sklep osiedlowy/delikatesy)
- O'Sullivan (biuro nieruchomości)
- Ulica
- Rondo przy Shelbourne St
- Przejście dla pieszych


[align=center][size=200]Shelbourne St[/size][/align]

Subfora:

- Kenmare Garda Station (posterunek policji)

• Wejście
  
• Pomieszczenie socjalne
  
• Recepcja
  
• Dyżurka
  
• Cela I
  
• Cela II
  
• Sala przesłuchań
  
• Pomieszczenie biurowe
  

- Park Hotel Kenmare (5-gwiazdkowy hotel)

• Wejście
  
• Droga
  
• Recepcja
  
• Park
  
• Restauracja
  
• Stoliki na zewnątrz
  
• Pokój I
  
• Pokój II
  
• Pokój III
  
• Basen na zewnątrz
  

- Kenmare Library (biblioteka publiczna)

• Wejście
  
• książki młodzieżowe
  
• [url=kenmare.pl/viewtopic.php?f=75&t=244]książki dla dzieci[/url]
  
• Front
  
• Komputery
  
• Czytelnia
  
• książki dla dorosłych
  

- Domy

Pozostałe lokacje:

- Style on Shelbourne (sklep z odzieżą damską)
- Finnegan's Cycles (sklep rowerowy)
- Mac's Service Station (stacja paliw)
- Wilson Car Centre (warsztat Samochodowy & Myjnia & Sklep)
- Lime Tree Restaurant (restauracja, droga i elegancka)
- Public Car Park (darmowy parking)
- Kenmare Book Shop (księgarnia)
- Ulica
- Przejście dla pieszych
- Kwiaciarnia

[/ramka]

[ramka=Wizerunki damskie]
[align=right][size=200]ABC[/size][/align]
Adelaide Kane - [url=kenmare.pl/memberlist.php?mode=viewprofile&u=71]Josephine Cavanaugh[/url]
Alice Davis - June Hayward
Alice Englert - Sinéad O'Leary
Alice Pagani - Liana Walsh
Amanda Seyfried - Maxine Foster
Amelia Zadro - Ailis Whelan
Bryden Jenkins- Vera Campbell
Cate Blanchett- Anna Foley (NPC)
abc- xyz



[align=right][size=200]DEF[/size][/align]
Dasha Sidorchuk - Rowena McCarthy
Diane Lane- Noreen Malley (NPC)
Emmy Rossum - Clementine Palmer
Eva Green - Elodie La Fayette
abc- xyz


[align=right][size=200]GHI[/size][/align]
Gabriella Wilde- Tiffany O'Dwyer
Haley Lu Richardson- Maeve Foley
abc- xyz


[align=right][size=200]JKL[/size][/align]
Jacquelyn Jablonski - Avalon Reid
Julianne Moore - Ruth O'Reilly (NPC)
Katherine McNamara - Calli Lyons
Kim Basigner - Caroline Malley (NPC)
Lana Del Rey - Charlotte Derrick
Laura Linney - Niamh O'Donovan (NPC)
Lily James- Maire O'Brien
Lou Schoof- [url]http://kenmare.pl/memberlist.php?mode=viewprofile&u=194]Tea Huntley[/url]


[align=right][size=200]MNO[/size][/align]
Madonna Louise Ciccone -Georgie Ros
Maia Mitchell - Noreen O'Donovan
abc- xyz



[align=right][size=200]PRS[/size][/align]
Phobe Tonkin - Saoirse Malley
Reese Witherspoon - Hannah O'Brien (NPC)
Rita Wilson - Sarah O'Donovan (NPC)
Rosmund Pike - Madeleine Polain
Saoirse Ronan - Mavis Malley
Sarah Brannon - Alma O'Donovan
Shay Mitchell - Tara Malley

[align=right][size=200]TUVW[/size][/align]
abc- xyz



[align=right][size=200]XYZ[/size][/align]
abc- xyz


[/ramka]

[ramka=Wizerunki męskie]

[align=right][size=200]ABC[/size][/align]
Alec Baldwin- Brendan Malley (NPC)
Alex Høgh Andersen- Alan Regan
Alexander Clavert- Aidan Mac Ateer
Anthony Hopkins- Patrick Malley (NPC)
Antonio Folletto - Patrick O'Delly
Bill Paxton - Adam O'Donovan (NPC)
Bill Pullman- David O'Donovan (NPC)
Callum Keith Rennie- Callum O'Reilly (NPC)
Charles de Vilmorin - Ciaran Whelan
Chris Evans - Aidan Whelan
abc- xyz


[align=right][size=200]DEF[/size][/align]
Daveed Diggs - James Murphy
Eddie Redmayne - Rene Dubois
abc- xyz



[align=right][size=200]GHI[/size][/align]
Gerard Butler - Lionel Palmer
Gwilym Pugh - Jamie Hayward
Henry Cavill - Christophe La Fayette
abc- xyz



[align=right][size=200]JKL[/size][/align]
Jake Gyllenhaal - Alistar Hayward
Jake Falahee - Connor L. Lynch
Jamie Dornan - Artur Monroe
Jarosław Steciuk - Ossian O'Donovan
Jon Bernthal - Shane Reid
Josh Brolin - Alastar Malley (NPC)
Josh Lucas - Conor O'Brien (NPC)
Josh Mario John - Ardal Malley
Kit Harington - Shane Foley
Lars Mikkelsen - Liam Foley (NPC)
Louis Garrel - Caelan Keane
abc- xyz


[align=right][size=200]MNO[/size][/align]
Mads Mikkelsen - Robert Foley (NPC)
Matt Czuchry - Oliver Moran
Maxence Danet-Fauvelp - Victor Ogburn
Michael Fassbender- Perth Malley (NPC)
Nick Robinson - Felix Ogburn

[align=right][size=200]PRS[/size][/align]
Philippe Dumas- Charles La Fayette (NPC)
Richard Madden - Bertie Foley
abc- xyz

[align=right][size=200]TUW[/size][/align]
Travis Fimmel - Neil Foley
abc- xyz


[align=right][size=200]XYZ[/size][/align]
abc- xyz
abc- xyz
abc- xyz

[/ramka]

[ramka=Stowarzyszenia i organizacje]Na miejsca w stowarzyszeniach i organizacjach nie przysługuje rezerwacja. Jeżeli Twoja postać należy, do którejś z organizacji, a nie jest wpisana na listę, prosimy o zgłoszenie tego w temacie z zamówieniami według podanego tam wzoru.


[align=center][size=150]Kenmare Heritage Association[/size][/align]


Kenmare Heritage Association - choć z dłuższymi i krótszymi przerwami - na terenie miasteczka działa mniej-więcej od początków XX wieku. Jego początki wiążą się z zyskującym w owym czasie na popularności ruchem odrodzenia kulturowo-narodowego, za który odpowiadała przede wszystkim Liga Gaelicka (powstała w 1893 roku organizacja mająca na celu przede wszystkim ochronę języka irlandzkiego). Założycielem stowarzyszenia był Patrick O'Connell - nauczyciel, który w 1902 roku przeprowadził się do Kenmare, w celu objęcia posady nauczyciela historii w miejscowej szkole. W ciągu kilku lat zdołał zebrać wokół siebie całkiem spore grono osób, zainteresowanych historią i kulturą swojej małej ojczyzny. Stowarzyszenie O'Conella działało całkiem prężnie aż do momentu wybuchu irlandzkiej wojny domowej, mającej miejsce w latach 1922-1923. Wtedy też po raz pierwszy doszło do zawieszenia jego działalności, która to w późniejszym czasie była wznawiana aż czterokrotnie. Niestety bez większych sukcesów. Po raz ostatni miało to miejsce w roku 2001, kiedy tego zadania podjęła się miejscowa historyczka - Anna Malley.
Od 2001 roku Kenmare Heritage Association działa już nieprzerwanie, zaś jego obecność jest z każdym kolejnym rokiem coraz wyraźniej widoczna w miasteczku. Główne zadania Stowarzyszenia polegają na dbałości o zachowanie pamięci o przeszłości miasteczka oraz ochrona najważniejszych zabytków - pod tym kątem współpracują z lokalnymi władzami. Od 2007 roku członkowie tej organizacji są także organem wspomagającym w kwestii dbania o zabytkową zabudowę miasta - jej utrzymania w możliwie najlepszym stanie oraz ewentualną modernizację. Wyrażają oni ponadto zgody na przeprowadzenie remontów/modernizacji dla właścicieli znajdujących się w Kenmare budynków, które zostały wpisane do rejestru zabytków. W przypadku przeprowadzenia jakichkolwiek prac bez wcześniejszego uzyskania nań pozwolenia oraz przeprowadzenia konsultacji odnośnie wykorzystania dozwolonych materiałów, członkowie Stowarzyszenia mają prawo wyciągać odpowiednie konsekwencje, poprzez zgłoszenie sprawy do właściwych organów.

Członkowie:
Przewodniczący -
Wiceprzewodniczący -
Skarbnik - Caroline Malley (NPC)
Członek - Tea Huntley
Członek -
Członek -
Członek -
Członek -


[align=center][size=150]Kerry Diocesan Youth Service[/size][/align]


Kerry Diocesan Youth Service (KDYS), to powstała w 1971 roku organizacja, zajmująca się przede wszystkim pracą z młodzieżą na obszarze hrabstwa Kerry, gdzie w poszczególnych miastach znajdują się należące do niej ośrodki. Stanowią one miejsca w których młodzi ludzie mogą spędzić swój wolny czas, uzyskać niezbędną pomoc, brać udział w różnych eventach, konkursach oraz programach szkoleniowych.
Na terenie Kenmare organizacja działa nieprzerwanie od lat 90 i znana jest w miasteczku pod nazwą Neidin Youth Club. Jej siedziba znajduje się w budynku należącym do Zespołu Szkół St. John, gdzie dla klubu wydzielonych zostało kilka pomieszczeń przeznaczonych na biura oraz magazyn. W godzinach popołudniowych, na potrzeby działalności KDYS udostępniane są ponadto sale lekcyjne, sala komputerowa oraz sala gimnastyczna.

Co oferuje KDYS w Kenmare?
- Dostęp do świetlicy, sali komputerowej oraz gimnastycznej.
- Zajęcia sportowe dla młodzieży (gra w ping-ponga, siatkówkę, lekcje samoobrony, lekcje tańca, gry zespołowe, joga).
- Zajęcia dla najmłodszych (pełni rolę swoistego rodzaju żłobka/przedszkola).
- Pomoc psychologa (dostępny w Kenmare tylko 2 dni w tygodniu), doradztwo zawodowe, doradztwo dotyczące studiów/dalszej nauki, spotkania dla młodych osób zmagających się z uzależnieniami.
- Programy szkoleniowe, kursy - dostępne w zależności od zainteresowania oraz możliwości organizacyjnych i finansowych jednostki.
- Pomoc w zakresie znalezienia pierwszego miejsca pracy / miejsca praktyk / miejsca do odbycia stażu.

Członkowie:
Pomoc administracyjna -
Wolontariuszka- Niamh O’Donovan (NPC)
Wolontariusz- Liam Foley (NPC)
Wolontariusz- Sarah O’Donovan (NPC)
Wolontariuszka - Mavis Malley
Wolontariuszka - Maeve Foley
Wolontariuszka - Noreen O'Donovan


[align=center][size=150]Kenmare Shamrocks[/size]
Drużyna Futbolu Gaelickiego[/align]


Pamiętacie te wszystkie emocje, które towarzyszyły nam w 2016 roku w trakcie Munster Intermediate Club Football Championship? Dawno nie zdarzyło się, żeby nasza miejscowa drużyna zdołała zajść aż tak daleko - do samych finałów - a na koniec jeszcze w nich zwyciężyła! Radości było co niemiara, a właściciel baru Atlantic, gdzie można było w tym dniu oglądać transmisję na żywo, z tego wszystkiego aż zafundował wszystkim po darmowym piwie. Tak, tak, tak. On też jest wielkim fanem futbolu gaelickiego oraz naszych miejscowych, wspaniałych Koniczynek.

Kenmare Shamrocks Football Club na terenie naszego niewielkiego miasteczka działa nieprzerwanie od lat 30 XX wieku. I praktycznie od samego początku dostarcza nam wszystkim wiele powodów do dumy. A jak wiadomo - za sukcesami zawsze idzie wzrost popularności. W tym przypadku nie wyglądało to wcale inaczej. W roku 1970 i 1972 wygrali Intermediate Football Championship, dzięki czemu w następnych latach dane im było reprezentować całe hrabstwo Kerry w rozgrywkach prowincji Munster. Dobra passa trwała aż do drugiej połowy lat 80, kiedy to na skutek kolejnej zmiany składu, nie posiadaliśmy drużyny zdolnej utrzymać równie wysoki poziom, co wcześniej.
Począwszy od lat 90 XX wieku, do 2015 roku, drużyna Koniczynek z Kenmare co jakiś czas odnosiła mniejsze i większe sukcesy, jednakże nie była w stanie utrzymać równie wysokiego poziomu gry przez cały sezon. Nie oznacza to że stopniowo nie dało się tutaj dostrzec pewnej poprawy - zwłaszcza od 2010 roku. Nikt jednak nie spodziewał się sukcesu, jaki spadł na zespół w 2016 roku. Mieszkańcy Kenmare byli bardzo zadowoleni już z samego faktu, iż drużyna pod wodzą swojego nowego kapitana zdołała zajść tak daleko. Do finałów Munster Intermediate Club Football Championship.
Do chwili obecnej Koniczynki nie zdołały co prawda powtórzyć sukcesu z 2016 roku, aczkolwiek w trakcie sezonu odnoszą wiele zwycięstw i są jedną z czołowych drużyn hrabstwa Kenmare. Zawodnicy należący do klubu ciężko trenują na boisku znajdującym się na obrzeżach miasta, poświęcając na to dużo swojego cennego czasu. Należy to docenić, ponieważ futbol gaelicki jest w dalszym ciągu sportem czysto amatorskim i nikt nie pobiera tutaj żadnego wynagrodzenia - zarówno zawodnicy, trenerzy, jak i managerowie drużyn.

Trener -
Kapitan i napastnik - XYZ O'Brien (syn, 29 - 27 lat)

Napastnik -Ardal Malley
Napastnik -
Napastnik -
Napastnik -
Napastnik -
Środkowy -
Środkowy -
Obrońca -
Obrońca -
Obrońca -
Obrońca -
Obrońca -
Obrońca -
Bramkarz -

[/ramka]

[ramka=Administracja, Służby, Zdrowie]
Citizens Information Centre (Centrum Informacji Obywatelskiej)
Pracownik Administracyjny - imię i nazwisko
Pracownik Administracyjny - imię i nazwisko
Radca Prawny - Connor L. Lynch

Kenmare Family Resource Centre (Centrum Wsparcia Rodziny)
Pracownik Administracyjny - imię i nazwisko
Opiekunka środowiskowa - Noreen Malley
Terapeuta - imię i nazwisko
Terapeuta (+ dogoterapeuta) - imię i nazwisko
Animator - imię i nazwisko
Animator - imię i nazwisko

Kenmare Primary Care Centre (Centrum Medyczne)
Rejestratorka - Clementine Palmer
Pielęgniarka - imię i nazwisko
Pielęgniarka - imię i nazwisko
Lekarz Rodzinny - imię i nazwisko
Lekarz Rodzinny - Artur Monroe

Kenmare Veterinary Clinic (Klinika Weterynaryjna)
Weterynarz - Saoirse Malley
Weterynarz - Maxine Foster
Pomoc Weterynaryjna - Ailis Whelan
Pomoc Weterynaryjna - imię i nazwisko

Kenmare Garda Station (Policja)
Nadinspektor Kenmare Garda Station - Callum O'Reilly
Funkcjonariusz Garda - Alan Regan
Funkcjonariusz Garda - Tiffany O'Dwyer
Funkcjonariusz Garda - Tara Malley
Funkcjonariusz Garda Reserve - Shane Reid
Funkcjonariusz Garda Reserve - imię i nazwisko


Kenmare Fire Station (Straż Pożarna)*
Oficer Kenmare Fire Station - imię i nazwisko
Strażak - Aidan Whelan
Strażak - Ossian O'Donovan
Strażak - imię i nazwisko
Mechanik - imię i nazwisko
Dyspozytor - Calli Lyons

* Straż Pożarna w Kenmare ma charakter straży ochotniczej - dla wszystkich strażaków (mechanik, dyspozytor oraz oficer zatrudnieni są normalnie!) należy określić drugie miejsce zatrudnienia!

Kenmare Post Office (Urząd Pocztowy)
Urzędnik Pocztowy - imię i nazwisko
Urzędnik Pocztowy - imię i nazwisko
Listonosz - Tea Huntley
[/ramka]

[ramka=Oświata, Kultura i Sport]
St John's School (Zespół Szkół)
Wicedyrektor - imię i nazwisko
Nauczyciel wczesnoszkolny/ opiekun klubu dżentelmena - Maire O'Brien
Nauczyciel klas podstawowych -Ruth O’Reilly
Nauczyciel języka angielskiego - Oliver Moran
Nauczyciel wychowania fizycznego - Aidan Whelan
Nauczyciel (przedmiot/przedmioty nauczania) - imię i nazwisko
Nauczyciel (przedmiot/przedmioty nauczania) - imię i nazwisko
Sekretarka - imię i nazwisko

Kenmare Library (Biblioteka oraz Archiwum)
Bibliotekarz - imię i nazwisko
Pracownik Archiwum - imię i nazwisko

Kerry Diocesan Youth Service - Neidin Youth Club (Organizacja Wspierająca Rozwój Młodzieży)
Pracownik Administracyjny - imię i nazwisko
Doradca Zawodowy - imię i nazwisko
Opiekun /psycholog - Mavis Malley
Opiekun - imię i nazwisko

Kenmare Golf Club (Klub Golfowy)
Pracownik Obsługi - imię i nazwisko
Trener/Instruktor - imię i nazwisko
Trener/Instruktor - imię i nazwisko

Neidin Bowls Club (Kręgielnia)
Pracownik Obsługi - imię i nazwisko
Pracownik Obsługi - imię i nazwisko

Star Outdoors Adventure Centre (Centrum Sportów Ekstremalnych)
Właściciel i Instruktor - Ardal Malley
Pracownik obsługi - Vera Campbell
Instruktor - imię i nazwisko
Instruktor - imię i nazwisko
[/ramka]

[ramka=Lokale Gastronomiczne i Bary]
PF McCarthy's (Bar)
Właściciel - imię i nazwisko
Barmanka - imię i nazwisko
Barman - imię i nazwisko
Kelnerka - imię i nazwisko
Kelnerka - imię i nazwisko

Atlantic Bar (Bar)
Właściciel - Lionel Palmer
Barmanka - imię i nazwisko
Barman - imię i nazwisko
Kelnerka - imię i nazwisko
Kelnerka - imię i nazwisko
DJ - James Murphy

O’Donnabhain’s (Bar & Restaurant, Bed & Breakfast) - tymczasowo brak możliwości zatrudnienia w lokalu
Właściciel - imię i nazwisko
Kucharz - Alma O'Donovan
Pomoc Kuchenna - imię i nazwisko
Barman - Caelan Keane
Kelner - Ciaran Whelan
Kelnerka - imię i nazwisko

Maison Gourmet (Francuska Piekarnia & Cukiernia) - tymczasowo brak możliwości zatrudnienia w lokalu
Właściciel - Rodzina Reid
Piekarz-Cukiernik - imię i nazwisko
Kasjer-Barista - [url=kenmare.pl/memberlist.php?mode=viewprofile&u=71]Josephine Cavanaugh[/url]
Kelnerka-Cukiernik - Avalon Reid
Kelnerka - imię i nazwisko


Packie's (Tradycyjna Kuchnia Irlandzka) - tymczasowo brak możliwości zatrudnienia w lokalu
Właściciel - imię i nazwisko
Kucharz - Aidan Mac Ateer
Pomoc Kuchenna - imię i nazwisko
Kelner - Rene Dubois
Kelnerka - imię i nazwisko
[/ramka]

[ramka=Turystyka i Hotelarstwo]
Kenmare Heritage Centre (Biuro Informacji Turystycznej)
Pracownik Biura - imię i nazwisko
Pracownik Biura - imię i nazwisko

Park Hotel Kenmare (Hotel 5-gwiazdkowy)
Menadżer Hotelu - imię i nazwisko
Pracownik Recepcji - imię i nazwisko
Pokojówka - imię i nazwisko
Pokojówka - imię i nazwisko
Pokojówka - Hannah O’Brien

Páirc Na Gloine (Agencja Wynajmu Domów Wakacyjnych)
Pracownik Obsługi - imię i nazwisko

Ring of Kerry Tour (Biuro Organizujące Wycieczki Krajoznawcze)
Współwłaściciel i Przewodnik - imię i nazwisko
Współwłaściciel i Przewodnik - Georgie Ros
[/ramka]

[ramka=Handel i Usługi]
SuperValu (Supermarket)
Kierownik - imię i nazwisko
Kasjer - imię i nazwisko
Pracownik Obsługi - imię i nazwisko
Pracownik Obsługi - imię i nazwisko
Ochroniarz - imię i nazwisko

Topline McCarthy's (Sklep Żelazny)
Kasjer - imię i nazwisko
Pracownik Obsługi - imię i nazwisko
Ochroniarz - imię i nazwisko

Kenmare Ice Cream (Lodziarnia) - tymczasowo brak możliwości zatrudnienia
Właściciel i Sprzedawca - imię i nazwisko
Sprzedawca - imię i nazwisko

The White Room (Sklep z Podarunkami)
Właściciel i Sprzedawca - imię i nazwisko
Sprzedawca - imię i nazwisko

Morgan's Hair Salon (Salon Fryzjerski) - tymczasowo brak możliwości zatrudnienia
Właściciel i Fryzjer - imię i nazwisko
Fryzjer - imię i nazwisko
Fryzjer - imię i nazwisko

Brosnans Pharmacy (Apteka)
Właściciel i Sprzedawca - imię i nazwisko
Sprzedawca - imię i nazwisko

Simplicity Boutique (Sklep Odzieżowy)
Właściciel i Sprzedawca - imię i nazwisko
Sprzedawca - imię i nazwisko

Mac's Service Station (Stacja Paliw)
Sprzedawca - imię i nazwisko
Pracownik Obsługi - imię i nazwisko

Wilson Car Centre (Warsztat Samochodowy & Myjnia & Sklep z Częściami)
Właściciel - Jamie Hayward
Mechanik - Alastar Malley
Mechanik - imię i nazwisko
Elektryk - imię i nazwisko
Sprzedawca - imię i nazwisko
Pracownik Myjni Samochodowej - imię i nazwisko

Hallissey's (Sklep AGD)
Właściciel i Sprzedawca - imię i nazwisko
Sprzedawca - imię i nazwisko

Kenmare Antiques & Collectables (Sklep z Antykami)
Właściciel i Sprzedawca - Rowena McCarthy
Sprzedawca - Felix Ogburn

Carryout Kenmare (Sklep Monopolowy) - tymczasowo brak możliwości zatrudnienia
Właściciel i Sprzedawca - imię i nazwisko
Sprzedawca - imię i nazwisko

AIB Bank (Bank)
Pracownik Banku - imię i nazwisko
Pracownik Banku - imię i nazwisko
Ochroniarz - imię i nazwisko

Kenmare Book Shop (Księgarnia)
Właścicielka i sprzedawczyni - June Hayward
Sprzedawca - imię i nazwisko

Foley's Fish (Sklep Rybny i Przetwórnia)
Prezes - Robert Foley
Pracownik administracyjny (prawa ręka Roberta Foleya) - Bertie Foley
Pracownik administracyjny - Maeve Foley
Archiwista zakładowy - Shane Foley
Sprzedawca - imię i nazwisko
Sprzedawca - imię i nazwisko
Sprzedawca - imię i nazwisko
Pracownik Przetwórni - imię i nazwisko
Pracownik Przetwórni - imię i nazwisko
Pracownik Przetwórni - imię i nazwisko

Malley's Farm (Farma Malleyów - hodowla koni)
Właściciel - Pádraig Malley
Zarządca - Brendan Malley
Księgowa - Caroline Malley
Masztalerz - Perth Malley
Instruktor - Ossian O'Donovan
Instruktor - imię i nazwisko
Stajenny - imię i nazwisko
Stajenny - imię i nazwisko
Treser koni - imię i nazwisko
Pracownik fizyczny - imię i nazwisko
Pracownik fizyczny - imię i nazwisko

Doherty Construction (firma budowlano-remontowa)
Współwłaściciel - imię i nazwisko
Pracownik fizyczny - imię i nazwisko
Pracownik fizyczny - Alistar Hayward
[/ramka]

[ramka=Miejsca zamieszkania]


Kenmare, mimo że jest miejscowością o naprawdę niewielkich rozmiarach, charakteryzuje się stosunkowo wysokimi kosztami utrzymania, które w ostatnich latach nie przestały wzrastać (a wręcz przeciwnie). Jest to jedna z kwestii stanowiących duży problem dla mieszkańców, którzy o ten stan rzeczy obwiniają rozwijającą się turystykę.

Dostępne w Kenmare rodzaje miejsc zamieszkania, to:
- Mieszkania w piętrowych budynkach
- Mieszkania w niskich blokach mieszkalnych
- Domy jednorodzinne, bliźniaki lub szeregowce
- Hotele, pokoje na wynajem, domy wakacyjne

Legenda:
$ - Niskie koszty
$$ - Średnie koszty
$$$ - Wysokie koszty
$$$$ - Bardzo wysokie koszty


[size=150]Domy i Mieszkania w Centrum[/size]


Domy oraz mieszkania zlokalizowane w centrum miasta, a więc przede wszystkim na ulicach Henry St, Maine St oraz Shelbourn St, nie należą do najtańszych, ani też do najdroższych w Kenmare. Bardzo często są to budynki wiekowe i nie zawsze odnowione (co jest niestety kwestią problematyczną przez wzgląd na to, iż często posiadają one wartość historyczną). Ich największą zaletą jest dogodne położenie, największymi minusami zaś warunki oraz hałas wynikający z bliskości wszelkiej maści barów, lokali gastronomicznych oraz hoteli.
Forma własności: Tutejsze mieszkania są przeznaczone pod wynajem, domy stanowią najczęściej własność prywatną.
Koszty utrzymania: Od średnich ($$) do wysokich ($$$).

Henry St: mieszkania
Main St: mieszkania
Shelbourne St: domy


[size=150]Domy i Mieszkania w Zachodniej Części Kenmare[/size]


W zachodniej części miasteczka, na ulicach Killarney Rd, Railway Rd oraz Dromneavane, zlokalizowane są domy (zarówno jednorodzinne, bliźniaki, jak i szeregowce) oraz mieszkania znajdujące się w niskich, stosunkowo nowych (wybudowanych około 2010 roku) blokach mieszkalnych (na Railway Rd). Z racji na to, iż położone są one w pewnej odległości od ścisłego centrum, aczkolwiek nadal blisko, odznaczają się o wiele bardziej przystępnymi cenami zakupu oraz kosztami utrzymania. Na osiedlenie się tutaj bardzo często decydują się stosunkowo młodzi ludzie, którzy dopiero co założyli rodziny lub też wkroczyli w dorosłe, samodzielne życie.
Forma własności: Domy z reguły stanowią własność prywatną (choć zdarzają się przypadki najmu), mieszkania w blokach są zarówno własne, jak i wynajmowane.
Koszty utrzymania: Od niskich ($) do wysokich ($$$).

Killarney Rd: domy
Railway Rd: mieszkania
Dromneavane: domy


[size=150]Domy we Wschodniej Części Kenmare[/size]


Wschodnia część Kenmare (tj. Sneem Rd, Market Rd, Pier Rd) odznacza się znacznie rzadszą zabudową, zaś znajdujące się tu domy mieszkalne niejednokrotnie położone są w znacznej odległości od centrum miasta, na większych posesjach (posiadają m.in. własne ogródki). Lwia część z nich jest stosunkowo nowa - najstarsze (zlokalizowane przede wszystkim przy Market Rd) pochodzą maksymalnie z lat 60 lub 70 XX wieku. Wiele domów w tej okolicy przeznaczonych jest pod wynajem, ewentualnie na sprzedaż (obecnie stoją puste). Nie są to jednak oferty uznawane za szczególnie atrakcyjne z racji na wysokie koszta utrzymania tych budynków (są duże, bardzo często piętrowe).
Forma własności: Własność prywatna lub wynajem.
Koszty utrzymania: Od średnich ($$) po bardzo wysokie ($$$$).

Sneem Rd: domy wakacyjne
Market Rd: domy
Pier Rd: domy


[size=150]Turystyka[/size]


Spora część budynków mieszkalnych znajdujących się w Kenmare, powstała z myślą o zapewnieniu noclegu dla turystów na krótszy lub dłuższy okres czasu. We wschodniej oraz południowej (blisko zatoki) części miasteczka, istnieją nawet i całe osiedla składające się nowoczesnych domów przeznaczonych na wynajem (najlepszym przykładem jest tutaj Páirc Na Gloine). W ścisłym centrum (oraz w niewielkiej odległości od niego) popularne są przystępne cenowo rodzaje zakwaterowania typu Bed and Breakfast, występuje tu także kilka hoteli w przedziale od 3 do 5 gwiazdkowych.
Koszty utrzymania: Od średnich ($$) do bardzo wysokich ($$$).
[/ramka]

[ramka=Rodzina Foley]
Na temat przeszłości rodziny Foley wiadomo niewiele, a większość tego, co można usłyszeć w miasteczku na ich temat, to tylko niepotwierdzone plotki. Pojawili się w Kenmare w okresie jednej z największych zapaści gospodarczych, mając jednak dość pieniędzy na to, aby zakupić dom, a także rozkręcić własny biznes. Był to rok 1976, a ich było pięcioro - Gavin Foley, jego żona Maire oraz trójka dzieci. Ich sytuacja, wyjątkowa jak na tamten czas, sprawiła że ludzie nie spoglądali na nich szczególnie życzliwie, a o rodzinie dość szybko zaczęły krążyć różne historie mówiące przede wszystkim o tym, w jaki sposób się tego wszystkiego dorobili. Oczywiście prawie wszyscy byli zdania, iż musieli tego dokonać nielegalnie, bo inaczej czemu osiedliliby się na takim wygwizdowie, z daleka od cywilizacji?
Już w rok po przybyciu do miasteczka, Foleyowie zdołali nawiązać współpracę z niektórymi, miejscowymi rybakami. Dzięki temu, iż Ci zgodzili się dostarczać im ryby w korzystnych cenach (w zamian za udzielenie wsparcia w kwestii zakupu odpowiednich sprzętów), Foleyowie mogli otworzyć własną przetwórnię oraz niewielki sklep rybny - znane po dziś dzień pod nazwą Foley Fish. Pomimo kiepskich zarobków oraz wcale nie lepszych warunków pracy, bardzo szybko stały się one miejscem zatrudnienia dla wielu mieszkańców Kenmare. I właśnie to okazało się być kolejną przyczyną niechęci mieszkańców miasteczka do osoby Gavina Foleya oraz jego bliskich. Bardzo szybko zaczęto mężczyźnie zarzucać, że zanadto wykorzystuje swoich pracowników i jest względem nich zwyczajnie nieuczciwy. Jeśli tylko ktoś nie wywiązywał się ze swoich obowiązków w należyty sposób, albo też nie chciał podejmować się dodatkowych (nie zawsze łatwych i przyjemnych) zadań jakie Gavin zlecał, mężczyzna nie miał większego problemu z tym, aby zwyczajnie... zdecydować się na wypowiedzenie takiej osobie umowy o pracę. O ile takowa umowa w ogóle była zawarta. Częstokroć zdarzało się bowiem, iż ludzie pracowali w przetwórni oraz sklepie Foley'ów na czarno. Było to dla nich w owym czasie opłacalne, jako że od wynagrodzenia nie odciągano wówczas podatku. A w latach 70 i 80 naprawdę każdy grosz się liczył. Dużo bardziej niż dziś.
Obecnie Foleyowie w dalszym ciągu prowadzą swój rodzinny biznes. W ostatnim czasie otworzyli nawet w miasteczku smażalnie ryb, licząc iż dzięki temu będą w stanie zarobić trochę również na turystyce. Jakby w dalszym ciągu posiadali za mało pieniędzy. Bo przecież są bogaci. I to nie tylko, jak na warunki panujące w Kenmare.

Dodatkowe informacje:

• Foleyowie to rodzina dbająca przede wszystkim o swoje własne interesy, nawet jeśli miałoby się to odbywać kosztem innych osób. Nie czują się ponadto częścią tutejszej społeczności i względem sporej części mieszkańców Kenmare trzymają się na dystans. Z tego też względu ludzie zwykli o nich mawiać, że wielcy państwo uważają się za lepszych od innych. Nie są w miasteczku szczególnie popularni, ale też o to nie zabiegają.
  
• Foleyowie nie byli i w dalszym ciągu nie są rodziną uczciwą. Zatrudnianie na czarno? Łamanie przepisów prawa pracy? To tylko wierzchołek góry lodowej. Gdyby przyjrzeć się im z bliska, zapewne zauważyłoby się tego dużo więcej.
  
• W miasteczku zwykło się mawiać, że "jeśli nie będziesz się uczyć, to będziesz pracować u Foleyów!". Ma to pokrycie w rzeczywistości - Foleyowie rzeczywiście są skłonni zatrudnić każdego, kto tylko ma chęci do pracy. Niestety praca u nich nie jest ani najprzyjemniejsza, ani najlżejsza.
  
• Potrzebujesz pieniędzy? Nie chcesz zaciągać kredytu, albo też bank Ci go odmówił? Zapewne to właśnie państwo Foley zdecydują się wyciągnąć w Twoim kierunku, swoją jakże pomocną dłoń. Zwłaszcza jeśli jesteś ich pracownikiem. Niestety, nie będzie to dla Ciebie szczególnie opłacalne.
  
• A wiesz dlaczego nie będzie to dla Ciebie szczególnie opłacalne? Słyszałeś o tym, co spotkało państwa O'Brien? Tak, tak. Do no nich wcześniej należał lokal, w którym obecnie znajduje się smażalnia ryb. Foleyowie przejęli go w ramach spłaty zaciągniętych zobowiązań. Connor O'Brien zdecydował się na pożyczkę, aby móc sfinansować dalsze leczenie swojego młodszego syna, które nie było tanie. Co prawda młody O'Brien ma się obecnie lepiej, ale z kłopotów finansowych jego rodzina nie wyszła.

Członkowie rodziny:

Robert Foley (58 lat) - postać NPC.
Anna Foley (57 lat) - postać NPC.
- Shane Foley (syn, 31 lata) - postać zajęta - najstarszy syn Roberta i Anny, nigdy nie był w stanie spełnić już i tak wygórowanych oczekiwań swojego ojca. Przede wszystkim przez wzgląd na to, iż zdaniem ojca nie urodził się w pełni zdrowy oraz normalny, co doprowadziło do tego, że mężczyzna zawsze miał go za gorszego od pozostałej dwójki swoich dzieci.
- Bertie Foley (syn, 29 lat) - postać zajęta - młodszy syn Roberta jest tym, któremu Foley chciałby przekazać rodzinną przetwórnie. Niestety problem jest taki, że ten nie wydaje się tym zainteresowany i chciałby móc wybrać dla siebie zupełnie inną przyszłość. Ma jednak problem z tym, aby sprzeciwić się ojcu. I obawia się odcięcia od pieniędzy.
- Maeve Foley (córka, 24 lata) - postać zajęta - zawsze uważała ojca za człowieka, który za dużo od nich wszystkich wymaga i za dużo stara się im narzucić. Jednocześnie jest z nim jednak blisko związana i jako jedyna potrafi od czasu do czasu wpłynąć na jego decyzje sprawiając, że Robert chwilowo zmięknie. Nie miałaby nic przeciwko przejęciu przetwórni, w której chętnie wprowadziłaby kilka zmian. Na lepsze. Sposób, w jaki interesy prowadzi Robert, nie do końca jej odpowiada i jest w stanie zrozumieć, dlaczego nie jest on w miasteczku popularny. Choć jednocześnie sama tej krytyki słuchać bardzo nie lubi.

Renée MacGowan (z domu Foley) - córka Gavina i Maire Foley, młodsza siostra Roberta i starsza Liama. Po tym, jak wyjechała na studia, w trakcie których zaszła w ciążę, rodzina się od niej odcięła. W miasteczku nie wiadomo nic na temat tego, co się z nią stało. Jakby kobieta nigdy nie istniała.
Alan MacGowan - zmarły przed laty mąż Renée.
- [url=]XYZ MacGowan[/url] (syn, 30-35 lat) - postać wolna - historia dowolna.

Liam Foley (56 lat) - postać NPC.
- Dolores Foley (46 lat) - żona Liama, z domu Hallisey, zmarła w 2012 roku w wieku 46 lat.
- XYZ Foley (29 lat) - postać wolna - syn Liama i Dolores, współwłaściciel Ring of Kerry Tour oraz przewodnik. Pozostaje w raczej napiętych relacjach z wujem Robertem, jako że trzyma się z daleka od rodzinnej firmy.
- Neil Foley(27 lat) - postać zajęta - historia dowolna.
- XYZ Foley (córka, 26 lat) - postać wolna - historia dowolna.

Relacje z innymi rodzinami:
- La Fayette - Robert Foley uważa że nowi przybysze są, jako jedni z niewielu, wystarczająco dobrzy by zadawać się z członkami jego rodziny. Mężczyzna chciałby przekonać przybyszy do siebie i swoich bliskich, jak i zaskarbić sobie ich sympatię. Przez niego członkowie rodziny są upominani by traktować Francuzów z uprzejmością, zwłaszcza gdy zapraszani są do nich na obiady.
- O'Brien - nie trudno domyślić się, że Foleyowie uważają członków tej rodziny za nieudaczników. W końcu to oni sami dopuścili do tego, że Robert zabrał im wszystko co mieli. Foleyowie uważają, że nie zrobili nic złego przez co relacje między rodzinami są dość napięte.
- O'Donovan - Foleyowie, a zwłaszcza głowa ich rodziny, uważają że ta rodzina jest zmarnowanym, wielkim potencjałem na który nie warto tracić ich, jakże cennego czasu. O'Donovan w ich mniemaniu nie są na tyle dobrzy, by przebywać w ich otoczeniu mimo iż również prowadzą rodzinne biznesy i dostarczają im ryby, jeśli ci potrzebują.
- Malley – uznają Patricka Malleya za jedną z przeszkód w prowadzeniu swoich interesów, kiedy starzec wciąż nieustannie podburza miejscową ludność przeciwko nim, śmiało rzucając poważnymi oskarżeniami o nadużycia wobec pracowników. Nie zanosi się na ocieplenie stosunków pomiędzy dwoma rodzinami.[/size][/ramka]

[ramka=Rodzina La Fayette]
Przedstawiciele rodziny La Fayette od pokoleń zamieszkiwali Paryż a jej członkowie - zwłaszcza Ci starsi - chwalą się, że są potomkami markiza Marie Joseph’a de La Fayette - francuskiego polityka, arystokraty i wojownika o wolność nie tylko na terenie ojczyzny. Ich zachowanie z pewnością potwierdza tę teorię - są dumni, honorowi, dobrze wykształceni, pewni siebie i nastawieni na sukcesy, które odnoszą. Przedstawiciele klasy wyższej, zawsze szanowani przez paryskie społeczeństwo. W ich rodzinie nie było miejsca na skandale czy nieodpowiednie zachowania, zawsze za to było miejsce na naukę i kształcenie się. Nic więc dziwnego że prawie każdy z przedstawicieli tej rodziny może pochwalić się więcej niż jednym dyplomem z uczelni wyższej. Doskonale znają się na biznesie, zawsze podchodząc do wszystkiego z opanowaniem i profesjonalizmem, wyznając zasadę po trupach do celu. I wierzcie, nie cofną się przed niczym by osiągnąć wyznaczony sobie cel.
W 1950 roku Jean-Pierre La Fayette założył firmę, która z początku zajmowała się odbudową zniszczonych po wojnie miast i miasteczek, w późniejszym czasie zajmując się przebudową układów urbanistycznych i ich modernizacją. Na początku na drobną skalę, planując remonty pojedynczych ulic w malutkich miasteczkach i dopilnowując by wszystko przebiegało zgodnie z planem. Jean-Pierre posiadał dwóch, bystrych synów którzy postanowili rozkręcić rodzinny biznes. Charles zajął się opracowywaniem strategii biznesowej, a jego brat - Jacques - architekturą. Obaj bracia zawsze byli zgodni i niemal jednomyślni, z czasem zaczęli przyjmować coraz większe zlecenia i rozszerzać wachlarz oferowanych przez siebie usług, wkrótce również na stałe podpisali umowy z zaufanymi podwykonawcami.
Do tej pory pracowali tylko na terenie Francji, pięć lat temu dostali jednak atrakcyjną ofertę pracy w Dublinie. Po długich i intensywnych rozmowach zdecydowali się rozdzielić, ich duma i zawziętość nie pozwoliły im przegapić takiej okazji. W czasie gdy Jacques został we Francji by z pomocą najstarszego La Fayette zająć się projektami w ojczyźnie, Charles zabrał najmłodsze pokolenie do Irlandii, mając nadzieję że otworzą tam nowy oddział swojej firmy i zaistnieją na rynku międzynarodowym. Modernizacja przebiegała pomyślnie, tak jak zaplanowali. Wiadomości o firmie działającej cuda rozbiegła się bardzo szybko, a młode pokolenie La Fayette zaskoczyło swoich ojców tym, jak bardzo potrafią się zgrać. Kilka dni przed ich powrotem do Paryża zaproponowano im kolejne zlecenie, w niewielkie wiosce w hrabstwie Kerry. La Fayette nie mogli przegapić okazji by pokazać na co ich stać i zaistnieć na międzynarodowym rynku, przyjęli więc ofertę i w ten sposób przeprowadzili się ponownie, tym razem do Kenmare.
W miasteczku mieszkają od kilku tygodni, nie cieszą się jednak sympatią jego mieszkańców. Ich celem jest poznanie infrastruktury, a raczej jej zalążków, przygotowanie planów modernizacji i gruntu pod nią. W tak małej społeczności wieści bardzo szybko się rozchodzą, zwłaszcza gdy pojawia się w niej ktoś nowy. Mimo iż są sympatyczni dla nowych sąsiadów, spora ich część za nimi nie przepada - są obcokrajowcami, nie znającymi i przede wszystkim nie szanującymi wiekowych tradycji. Są jednak pojedyncze wyjątki twierdzące że ich inwestycje poprawią jakość życia mieszkańców zapewniając nowe miejsca pracy i możliwości.

Dodatkowe informacje:

• La Fayette są bardzo dumni ze swojego pochodzenia i z pewnością nie raz mogłeś usłyszeć o ich, jakże wspaniałych korzeniach.
  
• Dziesięć lat temu żony braci La Fayette uległy wypadkowi samochodowemu. Żona Charlesa zmarła na miejscu, natomiast żona Jacquesa zmarła trzy dni później w szpitalu. To wydarzenie zbliżyło do siebie rodzinę, która rzuciła się w wir pracy.
  
• Członkowie tej rodziny są niezwykle uparci i nie cofną się przed niczym, byleby osiągnąć sukces.
  
• Nie podejmują jednak pochopnych decyzji, co to, to nie. Ich działania są zawsze przemyślane i przeprowadzone w taki sposób, by były zgodne z prawem.
  
• Członkowie tej rodziny nie raz przekładają pracę ponad życie prywatne.
  
• Ostatnio zaczęły krążyć plotki że Francuzi wykupili kilkanaście budynków na własność.
  
• Ich obecność i plany dotyczące miasteczka powoli zaczynają dzielić mieszkańców Kenmare.

Członkowie rodziny:

Charles La Fayette (60 lat) - postać NPC.
- Elodie La Fayette (32 lata) - postać zajęta - córka Charlesa, jego oczko w głowie i prawa ręka. Zmysł do interesów odziedziczyła po ojcu, jest jednak o wiele bardziej bezwzględna. Ta kobieta w interesach nie zna litości i nie zwykła odpuszczać, zrobi wszystko by osiągnąć swój cel i wrócić do dużego miasta z tej przeklętej wsi. W firmie zajmuje się marketingiem, planami biznesowymi i zarządzaniem finansami, przez pracowników nazywana żelazną damą nie cieszy się ich sympatią klienci natomiast ją uwielbiają.
- Christophe La Fayette (bratanek, 33 lata) - postać zajęta - architekt lubujący się w modernistycznych formach. Gdy przyszedł na świat wiadomym było że pójdzie w ślady ojca i tak samo jak swoja kuzynka, był kształtowany w tym kierunku od najmłodszych lat. Z rodziną dogaduje się bardzo dobrze, zwłaszcza z Elodie - liczy na to że we dwójkę osiągną sukces jeszcze większy, niż ich rodzice.

Relacje z innymi rodzinami:
- Foley - nie trudno się domyślić że mały biznesik, jaki prowadzą Foleyowie, nie robi na nich najmniejszego wrażenia. Dla nich nie jest to nawet jakiekolwiek osiągnięcie. Bawi ich to, jak bardzo Robert zabiega o ich sympatię, nie dają jednak tego po sobie poznać, wręcz przeciwnie - przyjmują jego zaproszenia, rozmawiają z nim, wymieniają pozdrowienia i wykorzystują, gdy tylko może im się do tego przydać, oczywiście tak, że stary Foley nie ma o tym pojęcia. Również resztę jego rodziny postrzegają jako pionki, którymi mogą rozgrywać swoje gry.
- O'Brien - Francuzi nie mieli jeszcze okazji osobiście poznać członków tej rodziny, nie przeszkadzają im w interesach co sprawia, że La Fayette nie mają o nich żadnego zdania. Co prawda słyszeli kilkanaście różnych plotek na ich temat, są jednak zbyt zajęci swoimi własnymi sprawami by przywiązywać do nich jakąkolwiek,chociażby najmniejszą uwagę.
- O'Donovan - odkąd tylko Francuzi przyjechali do miasteczka, wiedzieli że O'Donovan mogą stanowić problem. La Fayette zagrażają małym, lokalnym biznesom jakie prowadzi rodzina, nic więc dziwnego że relacje między nimi są chłodne. Nowi mieszkańcy Kenmare nie przejmują się jednak negatywnymi słowami, jakie padają na ich temat, traktując rodzinę O'Donovan jako niewielką przeszkodę na ich drodze do sukcesu którą zmiażdżą jeśli tylko będzie trzeba.
- Malley – konserwatywni tubylcy, za którymi członkowie francuskiej rodziny nie przepadają. Nie powinno to dziwić, w końcu to Malleyowie mówią najgłośniej o własnej niechęci do fircykowatych cudzoziemców. Ileż można wyciągać rękę do ludzi, którzy nigdy nie zechcą jej uścisnąć? Dla własnego spokoju trzymają się z dala od Malleyów.[/ramka]

[ramka=Rodzina O'Brien]
Connor i Hannah O'Brien, wraz z trójką swoich dzieci, sprowadzili się do Kenmare w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Po śmierci ciotki mężczyzny, odziedziczyli tutaj niewielki domek jednorodzinny oraz podupadający lokal gastronomiczny. Nie mogli sobie pozwolić na to, aby taka okazja przeszła im koło nosa, zwłaszcza że sami mieli niewiele i od dawna borykali się z problemami finansowymi.
Na początku nie było im szczególnie łatwo. Jak w każdej małej społeczności, tak i tutaj musieli sobie zapracować na akceptacje; na uznanie za swoich. Przez dobrych kilka lat spoglądano na nich z pewną dozą nieufności i ostrożności. Po miasteczku całkiem długo krążyły również liczne plotki, które nie stawiały rodziny O'Brien w zbyt pozytywnym świetle. Pomimo tego małżeństwo nie zamierzało łatwo się poddawać, gdyż zbyt długo pracowali na to, żeby wyjść z finansowego dołka i ułożyć sobie życie na nowo. Drobne nieuprzejmości ze strony miejscowych, były dla nich niczym, w stosunku do tego przez co musieli przejść w czasach, gdy jeszcze mieszkali w Cork.
Po kilku latach osiągnęli na tym polu sukces. Udało im się stopniowo pozyskać sympatię kolejnych kenmarczyków. W miasteczku dostrzeżono, iż są oni naprawdę zgranym małżeństwem oraz dobrymi rodzicami. Ludźmi uczciwymi, nieobawiającymi się ciężkiej pracy, gotowymi pomóc innym i zawsze angażującymi się w w sprawy istotne dla tutejszej społeczności. A więc istotne również dla nich. Bo sami uznali siebie za jej część, na długo przed tym, niż uczynili to miejscowi.
Przez następne lata, ich życie było dość spokojne. Rodzinie niczego nie brakowało, z nikim też nie wchodzili w konflikty. I ta sielanka trwała aż do tragedii, jaka wydarzyła się na początku kwietnia 2014 roku. Młodszy syn państwa O'Brien wracał w tamtym czasie wraz ze swoimi przyjaciółmi i dziewczyną z imprezy odbywającej się pod miasteczkiem. Wsiadł do samochodu, który prowadził pijany kierowca... i uczestniczył w dość poważnym wypadku samochodowym. Choć przeżył, odniósł na tyle poważne obrażenie że nie było pewności co do tego, czy jeszcze kiedykolwiek będzie chodził. A przynajmniej nie można było tego zagwarantować bez kolejnych operacji oraz kosztownej rehabilitacji. Ubezpieczyciel zaś odmówił ich pokrycia przez co sytuacja zaledwie 17 letniego chłopaka nie wyglądała najlepiej. W miasteczku zorganizowano zbiórkę na jego leczenie, ale pieniędzy ciągle było za mało. I wtedy też Connor i Hannah zdecydowali się skorzystać z pomocy Roberta Foleya. Zaciągnęli od niego pożyczkę, licząc że będą mogli wszystko spłacić na czas. Tak się niestety nie stało, a po dwóch latach czekania, zniecierpliwiony tym wszystkim Robert Foley, w ramach uregulowania należności zdecydował się na przejęcie O'Brien Fish and Fries. Tym samym pozbawiając rodzinę ich głównego źródła dochodów.

Dodatkowe informacje:
- Od chwili utraty lokalu O'Brien Fish and Fries, rodzina zmuszona została do tego, aby całkowicie zmienić swój dotychczasowy styl życia. Aby móc jakoś wiązać koniec z końcem, każdy z jej przedstawicieli (za wyjątkiem młodszego syna) podjął się w miasteczku pracy. Wcześniej wszyscy pracowali we własnym lokalu gastronomicznym, teraz pracują dla innych.
- Connor i Hannah uparcie nie chcą mówić o tym, w jaki kiepskiej sytuacji finansowej się znaleźli. Nie chcą też przyjąć od nikogo pomocy. Prawda jest taka, że jeśli nie spłacą wszystkich swoich zobowiązań, to w ciągu roku stracić mogą również dom. Prawdę ukrywają zwłaszcza przed dziećmi.
- W miasteczku ostatnimi czasy bardzo dużo mówi się o tym, że cała ta historia i wszystkie problemy, z jakimi zmagają się O'Brienowie, negatywnie wpływają na wzajemne relacje Connora i Hannah. Ponoć dużo więcej się kłócą (zdarza im się nawet na oczach świadków; swoich brudów nie piorą wyłącznie w domu), zaś Connor coraz częściej woli spędzać swój wolny czas w miejscowych barach zamiast z rodziną.

Członkowie rodziny:
Connor O'Brien (45 lat)- Postać NPC
Hannah O'Brien (44 lat)- Postać NPC
- XYZ O'Brien (syn, 29 - 27 lat) - postać wolna - kapitan drużyny futbolu gaelickiego. Jako jedyny z rodzeństwa widzi, że ostatnio nieciekawie dzieje się w rodzinnym domu, nie zawsze dzieli się jednak tą wiedzą z rodzeństwem. Zapalony sportowiec, stara się pomagać bratu, którego czekają kolejne operacje. Tak, jak dawniej jego ojciec ojciec, mógłby zostać kimś. Coś osiągnąć. Tylko, czy potrafiłby odsunąć się od swojej rodziny w chwili, kiedy bliscy naprawdę go potrzebują?
- Maire O'Brien (córka, 25 lat) - postać zajęta - jedyna córka państwa O'Brien jest zwykłą, nie rzucającą się w oczy kobietą. Mimo, iż nie raz była świadkiem kłótni rodziców, zdaje się ich nie zauważać. Ostatnimi czasy, krążą nawet plotki że dość często widywana jest z pewnym przedstawicielem rodziny Foley...
- XYZ O'Brien (syn, 21 lat) - postać wolna - najmłodszy przedstawiciel z rodziny z pewnością nie posiada zbyt wiele szczęścia. W wieku 17 lat uległ poważnemu wypadkowi przez który ma problemy z chodzeniem. Aby powrócić do pełnej sprawności potrzebuje kolejnych operacji i rehabilitacji, które są kosztowne.

Relacje z innymi rodzinami:
- Foley - rodzina O'Brien nie darzy Foleyów ani jednym, pozytywnym uczuciem. To przez ich bezduszność skończyli w sytuacji, w jakiej są obecnie. Connor bardzo często pod wpływem wypowiada się nie przychylnie o Foleyach i jedyną osobą, która wydaje się być przychylna Foleyom jest córka Connora i Hannah...
- La Fayette - członkowie rodziny O’Brien nie mieli jeszcze okazji, by poznać któregoś z członków przyjezdnej rodziny. Oczywiście słyszeli plotki o ich przyjeździe, są jednak zajęci swoimi problemami.
- O'Donovan - O'Brienowie darzą sympatią i szacunkiem członków tej rodziny. Nie mówią im o problemach, z jakimi się borykają, doceniają jednak to co O'Donovanowie zrobili dla nich, gdy ich najmłodszy syn uległ wypadkowi. Relacje między rodzinami są pozytywne.
- Malley- z początku relacje pomiędzy rodzinami nie były najlepsze, wszak Malleyowie uważali ich za intruzów. Dopiero tragedia w postaci dotkliwego wypadku młodszego syna sprawiła, że stary Patrick zechciał ich zaakceptować, uznać za swoich. Od czasu utraty lokalu wiedzą, że w razie czego pracy mogą szukać u Malleyów.[/ramka]

[ramka=Rodzina O'Donovan]
Wraz z gwałtownym rozwojem miasteczka, który przypada przede wszystkim na drugą połowę XIX wieku, w jego granicach - co jest oczywiście naturalną koleją rzeczy - osiedliło się wielu nowych mieszkańców. Większość z nich nie przybyła jednak z daleka. Co najwyżej wywodzili się z okolicznych hrabstw, albo też innych miejscowości zlokalizowanych na obszarze hrabstwa Kerry. O'Donovan z całą pewnością są tego najlepszym przykładem, jako że pochodzą z Galway, również znajdującego się w zachodniej części Irlandii.
Do Kenmare trafili niewątpliwie we właściwym momencie. Miasteczko nie zdołało jeszcze podnieść się po Wielkim Głodzie. Ceny nieruchomości nie były wówczas jeszcze zbyt wysokie, zaczęły szybować ku górze dopiero niecałe dwa lata później a i tak, sporo czasu minęło zanim osiedlenie się w tym uroczym zakątku stało się chwilowo nieopłacalne.
Fakt, że sprowadzili się do miasteczka w najbardziej odpowiednim na to czasie, miał olbrzymi wpływ na późniejsze losy całej rodziny - rodziny, która od zawsze miała nosa do interesów, potrafiąc wywęszyć dosłownie każdą, dobrą okazje. To właśnie dzięki temu w roku 1867 otworzyli w miasteczku bar, który funkcjonuje po dziś dzień i znany jest wszystkim po prostu, jako O'Donnabhain Bar. W późniejszych latach zainwestowali także w kilka pokoi gościnnych, a następnie - również we własny motel.
Co jest charakterystyczne dla rodziny O'Donovan? Przede wszystkim to, iż przez lata inwestowali pieniądze, jakie zdobyli za sprawą prowadzonego baru, a także wynajmowanych pokoi (w hotelu i barze). Stali się dzięki temu jedną z najbogatszych rodzin w Kenmare (choć cały ich "majątek" pozostaje rozproszony przez wzgląd na to, iż znajduje się w rękach różnych członków tej licznej rodziny) i ten status utrzymuje się w ich przypadku do dnia dzisiejszego. Posiadają własny hotel, bar, dwa lokale gastronomiczne, a niedawno jeden z młodszych przedstawicieli rodziny O'Donovan zdecydował się nawet na otworzenie własnej, niewielkiej firmy zajmującej się ubezpieczeniami. Choć nikt nie wie, kto miałby korzystać z jego usług w tak małym miasteczku, jak Kenmare.

Dodatkowe informacje:

• Jedna z najliczniejszych rodzin w Kenmare. Do poszczególnych jej przedstawicieli należą różne lokalne biznesy (do jednej gałęzi rodziny należy hotel, do innej bar itd).
  
• Stosunkowo wysoki status majątkowy, jak na warunki panujące w Kenmare. Nie są oni co prawda w rzeczywistości bogaczami (cały ich majątek jest rozproszony), ale też niczego im nie brakuje.
  
• Uchodzą za dość porządnych, ponadto regularnie uczęszczają do kościoła. Bardzo ciężko byłoby powiedzieć na ich temat coś złego.
  
• Są jedną z tych rodzin, według których należy dbać o rozwój lokalnych biznesów. Przede wszystkim po to, żeby pieniądze wydawane w miasteczku, nie wychodziły w znacznej poza jego granice. Ponadto twierdzą, że liczne sieciówki zabijają urok historycznego, pięknego miasta, jakim jest Kenmare.
  
• Rodzina sprawia wrażenie mocno ze sobą zżytej.
  
• Nazwy ich lokali (O'Donnabhain), to irlandzki odpowiednik dla nazwiska O'Donovan.

Członkowie rodziny:

Daniel O'Donovan (64 lata) - postać NPC.
Niamh O'Donovan (62 lata) - postać NPC.
- XYZ O'Donovan (syn, 33-36 lat) - postać wolna - najstarszy syn Daniela i Niamh, od dwóch lat prowadzi przejęty po rodzicach O'Donnabhain Bar. Mimo, że mężczyzna figuruje już oficjalnie w papierach, jako właściciel lokalu, to ojciec nadal przy każdej okazji patrzy mu na ręce i narzeka, że prawie wszystko robi nie tak. W rzeczywistości jednak te narzekanie jest efektem braku zajęcia, a z syna jest cholernie dumny. Zwłaszcza, że bar nadal ma się dobrze i cieszy sporą popularnością, tak wśród miejscowych jak i turystów.
- XYZ XYZ (córka, 30-33 lat) - postać wolna - mimo, że każdy mężczyzna chce mieć syna, to jednak córki zajmują w ich sercach szczególne miejsca. I tak też jest w tym przypadku. Córka Daniela zawsze czuła, że może liczyć na wsparcie swojego ojca i kiedy w jej życiu nie wszystko ułożyło się tak, jakby tego chciała, nie wahała się aby zwrócić się niego oraz Niamh po pomoc.
- Ossian O'Donovan (28 lat) - postać zajęta - historia dowolna.

Adam O'Donovan (62 lata) - postać NPC.
Sarah O'Donovan (62 lat) - postać NPC.
- Alma O'Donovan (31 lat) - postać zajęta - z Adama ludzie zwykli przez długi czas żartować, że pomimo licznych starań, nie doczekał się syna, dzięki któremu nazwisko O'Donovan zostałoby zachowane. A jedynie dwóch córek, z czego mężczyzna nie był do końca zadowolony. I co można było dostrzec bez większej trudności. Bo mimo, iż mocno kocha obydwie swoje dziewczynki, to jednak z biegiem czasu zmienią one swoje nazwisko na inne. Albo też zmienić je powinny. Niestety w przypadku najstarszej córki Sarah i Adama, nie zapowiada się na to, aby w najbliższym czasie miało do tego dojść. A latka lecą.
Pozostaje więc pytanie - w czym tkwi problem?
- XYZ XYZ (córka, 26-28 lat) - Ppstać wolna - o ile w przypadku starszej z córek Adama nie zanosi się na to, aby miała się z kimś związać na stałe, tak młodsza zawsze była kobietą cieszącą się dość sporą popularnością wśród przedstawicieli przeciwnej płci. A jakby tego było mało, to zawsze bardzo szybko się otwierała przed swoimi partnerami, zaczynając dość wcześnie darzyć ich silniejszymi uczuciami. Zakochiwać się. Niestety, z reguły nie potrafiła wybierać odpowiednich kandydatów. I żaden z jej partnerów nie został dotąd zaakceptowany przez Sarah, która by dla swojej dziewczynki chciała coś lepszego niż to, co ta na siebie sprowadza. Bo w końcu matki zawsze wiedzą, co jest najlepsze dla ich dzieci, prawda?
- XYZ O'Donovan (syn, 24-25 lat) - postać wolna - długo wyczekiwany przez Adama syn, dopiero niedawno powrócił do miasteczka. W dodatku z dyplomem, jako że ukończył studia, choć nikt nie wie, na co mu ten konkretny papierek w Kenmare. Bo jakby to ująć? Dla ludzi z jego wykształceniem nie ma pracy w tym miasteczku. Ale czy XYZ się tym przejmuje? Po prawdzie, to nie za bardzo. Przy pomocy ojca i matki otworzył niedawno niewielką firmę, która zajmuje się ubezpieczeniami. A dokładniej to pośrednictwem. Miejscowi już niecierpliwie czekają na to, aż powinie mu się noga. Bo kto to słyszał o takich biznesach w Kenmare? Chłopakowi po prostu kolejny raz woda sodowa uderzyła do głowy i po prostu za dużo wymyśla. Z całą pewnością jest to wina tego, jak wychowali go rodzice. Gdyby za młodu więcej razy oberwał po dupie, to z pewnością wyrósłby na prawdziwego, porządnego mężczyznę.
- Noreen O'Donovan (18 lat) - postać zajęta - pojawienie się Noreen na świecie było dla Adama oraz Sarah naprawdę dużym zaskoczeniem. Zwłaszcza, że obydwoje w tamtym czasie liczyli już sobie dobre 40 lat. Z całą pewnością zaważyło to na tym, kim Noreen jest w chwili obecnej.

Callum O'Reilly (mężczyzna, 58 lat) - postać NPC
Ruth O'Reilly (z domu O'Donovan, 57 lat) - postać NPC
- XYZ O'Reilly[/url] (28-33 lata) - postać wolna - historia dowolna.
- [url=]XYZ O'Reilly[/url] (23 lata) - postać wolna - historia dowolna.

Relacje z innymi rodzinami:
- Foley - O'Donovan nie przepadają za Foleyami. Uważają ich za zarozumiałych, zadufanych w sobie buraków którzy uważają się za nie wiadomo co, nic sobą nie reprezentując. Relacje między tymi rodzinami są chłodne i nie zanosi się na to, by się ociepliły zwłaszcza, że Foleyowie pozytywnie podchodzą do Francuzów, niszczących ich dziedzictwo kulturowe.
- La Fayette - nowa rodzina w kenmarskim społeczeństwie nie jest darzona sympatią przez O'Donovanów. Uważają oni że Francuzi i ich plany zagrażają małym, rodzinnym firmom, które w ich mniemaniu są esencją gospodarki Kenmare. Twierdzą że La Fayette chcą zabić urok historycznego i pięknego miasta i przede wszystkim, nie szanują tutejszej kultury o której, jako obcokrajowcy nie mają zielonego pojęcia - co podkreśla ich ignorancję. I mimo przyjaznego usposobienia rodziny nie trudno zauważyć jest, że nie przepadają oni za nowymi członkami ich społeczności.
- O'Brien - O'Donovan uważają rodzinę O'Brien za sympatycznych i pracowitych ludzi którzy, na swoje nieszczęście, mają naprawdę wielkiego pecha. To oni wyszli z inicjatywą zorganizowania zbiórki pieniędzy dla najmłodszego O'Briena i zawsze zapytają o to, jak chłopak się ma.
- Malley – swój swojego pozna. Przyzwoita irlandzka rodzina, a że jej członkowie mają ogniste temperamenty, jak te ich gorącokrwiste konie, to zaledwie szczegół. Obie rodziny sympatyzują ze sobą, darzą się wzajemnym szacunkiem i murem stoją za sobą w walce przeciwko francuskim cudzoziemcom i zachłannymi Foleyom.[/ramka]

[ramka=Rodzina Malley]
Jak większość nazwisk w Kenmare, tak i Malley jest dosyć znane, zważywszy na sporą część ziemi, która znajduje się w ich posiadaniu. Z dziada na pradziada poszerzali swoje ary, które w dzisiejszych czasach opiewają na ponad 200 hektarów, z których blisko 20% stanowią malownicze lasy. Wszystkiego dorabiali się latami ciężkiej i żmudnej pracy. Malleyowie nie mieszkają w miasteczku tak długo jak O’Donovan’owie, jednak ich historii można doszukiwać się tutaj już od przynajmniej 1904 roku, kiedy to pierwszy z rodu – Bairre Malley – pojawił się na organizowanych sierpniowych targach koni. Zwierzęta hodowane przez mężczyznę cieszyły się sporym uznaniem wśród lokalnej społeczności. Rącze, zimnokrwiste i wytrzymałe Irish Draught spod ręki Malleyów wytrzymywały niejedną zimę oraz praktycznie każde, trudne warunki.
Obecnie wciąż zajmują się ową hodowlą, co jest istotne zważywszy na fakt, że w XX wieku omalże nie doszło do unicestwienia tych jakże szlachetnych olbrzymów. W latach 70-tych rozpoczęli również hodowlę rasę koni Irish Hunter. W swojej posiadłości mają również szkółkę jeździecką, która to cieszy się uznaniem wśród turystów, szkolnych wycieczek, jak i zaprawionych w bojach jeźdźców. Konie wyhodowane spod ręki tejże rodziny są znane i uznawane wśród zawodowców uprawiających skoki. Najbardziej znanym koniem, który zdobył wiele odznaczeń w tej dziedzinie jest Lantinus. Dodatkowo Malleyowie co roku, pod koniec sierpnia współorganizują w Kenmare targi koni osławione na całą Irlandię; od kilku lat pojawiają się na nich również zagraniczni goście zainteresowani prezentowanymi zwierzętami.
Obecnie farmą zajmuje się najstarszy wnuk starego, zniedołężniałego już właściciela, Patricka Malleya.

Dodatkowe informacje:

• Zaraz po Folleyach, Malleyowie są drugim dochodowym pracodawcą w regionie.
  
• Wypłaty są zgodne z wykonywaną pracą i zawsze wydawane w uzgodnionym terminie.
  
• Współorganizatorzy i sponsorzy corocznych targów konnych.
  
• Właściciele znanej w hrabstwie Kerry szkółki jeździeckiej organizującej wakacyjne półkolonie, w tym dla uboższych dzieci.
  
• Konie Malleyów powoli zyskują sławę w Europie, w kraju są uznawane za powód do irlandzkiej dumy.
  
• Nawiązali prężną współpracę z pobliskim domem kultury, chcąc wspierać rodzime tradycje.
  
• Sponsorzy większych imprez masowych organizowanych w mieście.
  
• Malleyowie są głośni, kłótliwi i charakterystyczni. Tak jak konie, które hodują, ciężko ich złamać oraz słyną z trudnego charakteru.
  
• W Kenmare krążą żartobliwe stwierdzenia, że "tylko krowy i Malleyowie nie zmieniają zdania".
  
• Tradycjonaliści, niechętnym okiem spoglądają na wszystko, co nowe.
  
• Oprócz tego podejrzliwie łypią na każdego nowego mieszkańca Kenmare.
  
• Z racji na to, iż mieszkają na farmie, trzymają się raczej na uboczu i nie ingerują w większość spraw, dotyczących miasteczka. Oczywiście o ile te nie uderzają w ich interesy oraz przekonania.
  

Członkowie rodziny:

Pádraig "Patrick" Malley (83 lata) - postać NPC
Frank Malley - pierworodny syn Patricka. W sierpniu 2001 roku zginął w wieku 41 lat w wypadku samochodowym.
Joan Malley- żona Franka. W sierpniu 2001 roku zginęła w wieku 40 lat w wypadku samochodowym.
- Perth Malley (35 lat) - postać NPC - pierworodny syn Joan i Franka Malleyów. To właśnie on przejął schedę po swoim ojcu oraz dziadku. Dobrą rękę do koni w ich rodzinie ma się w genach, jednak Perth ma szczególny talent do układania tych młodych i upartych. Być może wynika to z faktu, że sam jest trudnym facetem. Trzeba przyznać, że ma temperament. Nieprzejednany, mrukliwy, ale w barze już donośny, zuchwały, chętny do żartów i do bitki. Małżeństwo miało go utemperować, jak liczyła rodzina, jednak za żonę wybrał sobie o kilkanaście lat młodszą pannicę. Stara się być dla żony dobry, ale nawet po blisko dwóch latach małżeństwa trzyma ją na dystans, na nią zrzucając odpowiedzialność za obowiązki domowe. Brak mu takiej cierpliwości do ludzi, jaką ma do koni, mimo to jest szanowanym obywatelem miasteczka. Wszyscy już tylko oczekują po nim, że spłodzi wreszcie potomka.
- Ardal Malley (34 lata) - - postać zajęta - drugi syn Joan i Franka. Twardo stąpający po ziemi, oddany dla swoich najbliższych, o raczej mało przyjemnym poczuciu humoru. Nie ma zmysłu ani do koni, ani do innych interesów, dlatego chętnie pomaga przy rodzinnym biznesie, bo jak mówi "pracy jest sporo". Dziadek Patrick suszy mu głowę o założenie rodziny i spłodzenie potomków, lecz ten wcale się do tego nie kwapi. Woli w wolnych chwilach pójść do baru, napić się piwa i poderwać tę, czy kolejną pannicę.
- Saoirse Malley (29 lat) - postać zajęta - ostatnie dziecko państwa Malley i upragniona przez kobietę córka. Dziewczyna ta ma ciężki charakter, idealnie wpisując się w powiedzonko, że "tylko krowy i Malleyowie nie zmieniają zdania". Jako jedyna z rodzeństwa miała okazję uciec na studia do Dublina i nie oglądać się za siebie. Relacje z bliskimi zawsze były dla niej ważne, dopóki nie odbiła jej palma i nie zatraciła się w urokach miasta. Dopiero informacja o chorym dziadku sprawiła, że wróciła do domu. Nie zrezygnowała jednak ze swoich marzeń oraz kariery i prężnie namawia swojego brata, by rozpocząć pracę z chorymi dziećmi i końmi- tak zwaną: hipoterapię. Ulubienica dziadka, choć oczywiście okazuje to w iście Malleyowski sposób, chociaż jako jedynej nie zmusza do zamążpójścia.
- Mavis Hayes-Malley (24 lata) - postać zajęta - żona Pertha Malleya. Małżeństwo zostało zaaranżowane, kiedy Mavis miała zaledwie dwadzieścia dwa lata i była na ostatnim roku studiów. Na tym małżeństwie głównie zależało jej matce, która marzyła o poukładanym i zamożnym zięciu. Nikt nie pytał o zdanie panny młodej, która na tamten moment sama nie wiedziała jeszcze czego chce od życia. Stało się. Na obecny moment Mavis stara się wywiązywać z przysięgi małżeńskiej, jednocześnie próbując ułożyć swoje życie zawodowe, co wcale nie jest takie łatwe, jak się wydaje.

Edward Malley - starszy brat Patricka, który już od najmłodszych lat przedkładał rozrywki nad obowiązki. Nie dał swej rodzinie zbyt wielu powodów do dumy, okazał się za to źródłem ogromnego wstydu, gdy pewnej nocy niezwłocznie opuścił rodzinne strony, zabierając ze sobą sporą część oszczędności swego ojca. Powrócił dopiero po kilku latach. Ojciec i brat nigdy by go nie szukali, gdyby nie marzenie umierającej matki o ujrzeniu raz jeszcze swego starszego syna. Wydała ostatnie tchnienie nim spełniło się jej marzenie. Patrick nigdy nie wybaczył bratu, że przez niego nie udało mu się być przy śmierci rodzicielki. Dręczony wyrzutami sumienia Edward powrócił do Kenmare, lecz nie został dobrze przyjęty, został też wykreślony przez ojca z testamentu. Patrick po śmierci ojca również nie dopuścił brata do rodzinnego interesu. Długo toczyli między sobą wojnę, póki Edward nie zmarł w 2003 roku w wieku 71 lat, ponoć z tęsknoty za żoną co zmarła kilka miesięcy wcześniej.
Elaine Malley - żona Edwarda. Była prostą kobietą, którą uszczęśliwiało posiadanie skromnego domu i wychowywanie dzieci. Choć jej mąż pozostawał człowiekiem temperamentnym, to jednak szczerze go kochała i chyba tylko swą miłością łagodziła jego wybuchy. Zmarła w wieku 69 lat na początku 2003 roku po ciężkiej walce z rakiem.
Alastar Malley (56 lat) - postać NPC
Noreen Malley (54 lata) - postać NPC
- Tara Malley (córka, 30 lat) - postać zajęta

Brendan Malley (56 lat)- postać NPC
Caroline Malley (49 lat) – postać NPC
- XYZ Malley (syn/córka 18-22 lat) - postać wolna – historia dowolna.



Relacje z innymi rodzinami:
- Foley - przybycie w 1976 roku pięcioosobowej rodziny było z pozoru nieistotnym wydarzeniem, lecz czas pokazał, że to był początek straszliwej zarazy. Przy takim stanowisku wciąż upiera się Patrick i bardziej odważni przyklaskują jego opinii. Przecież pieniądze nie są najważniejsze, najbardziej droga sercu zawsze powinna być wspaniała Irlandia, którą tworzą ludzie.
- La Fayette - nowa rodzina w społeczności niemalże natychmiast spotkała się z czystą nienawiścią ze strony Malleyów. Uważają oni, że Francuzi powinni mieszkać i zmieniać organizację miast należących do Francji, a nie do wspaniałej i bogatej w kulturę Irlandii. Twierdzą, że La Fayette chcą zabić urok historycznego i pięknego miasta i przede wszystkim, nie szanują tutejszej kultury o której, jako obcokrajowcy, nie mają zielonego pojęcia – co podkreśla ich ignorancję. Patrick odgraża się, że nie sprzeda im ani skrawka Malleyowskiej ziemi. Bardzo jawnie obnoszą się ze swoim zdaniem względem nowej rodziny w Kenmare.
- O'Brien - niby też przyjezdni, a więc z początku przez Malleyów podejrzewani byli o wszystko, co najgorsze. Ale z czasem dali się poznać i to z dobrej strony. Po tragedii, która dotknęła tę rodzinę, prawie wszyscy w Kenmare im współczuli. Cień sympatii do O’Brien’ów pojawił się u Patricka dopiero w chwili, gdy stracili swój lokal.
- O'Donovan- sami swoi, bo w Kenmare osiedli wcześniej niż Malleyowie. Ta rodzina ma łeb na karku i żyłkę do interesów, ale nie stali się przez to zepsuci. Każdy Malley uwielbia przecież O'Donnabhain Bar, gdzie można się napić prawdziwego piwa, a nie tanich szczyn.[/size][/ramka]

[ramka=Kalendarz]

- 1 Stycznia - Nowy Rok / Lá Caille
- 14 lutego - Walentynki
- 17 marca - Dzień św. Patryka, St. Patrick’s Day / Lá Fhéile Pádraig
- 2 lub 4 weekend kwietnia - Féile Neidín Music Festival
- 22 kwietnia - Poniedziałek Wielkanocny / Luan Cásca
- 6 maja - Święto Pracy / Lá Bealtaine
- 3 czerwca - Święto bankowe / Lá Saoire I mí an Mheithimh
- 5 sierpnia -Święto bankowe/ Lá Saoire i mí Lúnasa
- 15 sierpnia - Targi konne, czyli Kenmare Fair.
- 28 października - Święto bankowe / La Saoire Dheireadh Fómhair
- 31 października - Halloween
- 25 grudnia - Boże Narodzenie / Lá Nollag
- 26 grudnia - Drugi Dzień Świąt / Lá Fhéile Stiofáin

pogrubienie - Wolne od pracy[/ramka]

[ramka=Legendy][align=center][size=150]Tír na nÓg [/size][/align]

[size=85]Daleko, daleko na zachodnich krańcach Irlandii, za wyspami otoczonymi przez mgłę, zagubiona pomiędzy falami, znajduje się Tír na nÓg – kraina wiecznej młodości. To niezwykłe miejsce. Nikt tu nie choruje, nikt się nie starzeje. Nie ma smutku i cierpienia. Aby się tu dostać trzeba być zaproszonym przez mieszkańca tej krainy.[/size]

W zielonej Irlandii nie było wojownika dzielniejszego niż Oisín, był świetnym jeźdźcem i myśliwym. Całe dnie spędzał ze swoimi przyjaciółmi polując w gęstych lasach. Pewnego dnia, galopując po leśnych bezdrożach, dotarł z przyjaciółmi nad brzeg błękitnego jeziora Lough Sheelin w hrabstwie Kerry. Promienie słońca błyszczały na jego powierzchni. W powietrzu zapanowała dziwna cisza, zamilkły wszystkie ptaki. Z oddali dało się słyszeć stukanie końskich kopyt. Był to jednak dziwny dźwięk, jakby koń galopował po szklanej tafli. Przed oczami zaskoczonego Oisína i jego przyjaciół ukazał się wielki, siwy koń z grzywą sięgającą samej ziemi. Siedziała na nim najpiękniejsza kobieta jaką Oisín kiedykolwiek widział. Miała złote włosy, w których załamywało się słońce, jej niebieska suknia wyglądała jakby została utkana z morskiej piany. Oisín już po kilku minutach wiedział, że kocha tą niezwykłą kobietę całym sercem.
Nieznajoma zbliżyła się do nich i wyjaśniła, że przybywa z krainy położonej daleko na morzu. Z krainy, w której nikt nigdy nie choruje. Z miejsca, w którym panuje radość i harmonia. Jest córką władcy tej krainy i ma na imię Niamh Złotowłosa. Od wielu lat szuka Oisína bo wierzy, że tylko on może stać się jej mężem. Jak łatwo się domyśleć zakochany Oisín zgodził się wyruszyć z Niamh do Tír na nÓg. Pożegnał swoich przyjaciół, wsiadł razem z Niamh na konia i wyruszył w niezwykłą podróż.
Koń prawie nie dotykał kopytami ziemi. Gdy dotarli nad brzeg morza wskoczył dzielnie do wody. Galopował po falach parskając, gdy krople wody spadały na jego chrapy. Podróż trwała godzinę, może dwie. Naprawdę Oisín nie wiedział ile czasu minęło. Wreszcie na horyzoncie zaczął się wyłaniać zarys wyspy. Stawała się coraz większa i większa. Oisín widział wodospady, zielone gaje wypełnione owocami, pastwiska pełne siwych koni, rzeki pełne ryb. Niamh pokazywała mu Tír na nÓg, wzgórza i białe pałace, zawieszone w powietrzu tarasy pod chmurami. Wszędzie wokoło panowała cisza i spokój. Czas nie grał tu roli. Noc przychodziła tylko wtedy, gdy było się zmęczonym, a deszcz padał wtedy, gdy mieszkańcy byli zmęczeni upałem. Oisína zaskakiwał spokój tego miejsca. Cieszyła go obecność Niamh i był szczęśliwy.
Ale Oisín był też wojownikiem. Człowiekiem czynu, który kiedyś nie potrafił siedzieć zbyt długo w jednym miejscu. A czas w Tír na nÓg płynął inaczej. Oisín nie wiedział, ile czasu minęło od jego przybycia na wyspę, kiedy w końcu zaczął się nudzić. Co więcej, coraz bardziej tęsknił za Irlandią, jej zielonymi łąkami i przyjaciółmi. Zaczął więc błagać ukochaną by chociaż na chwilę pozwoliła mu wrócić do domu i zobaczyć przyjaciół oraz rodzinę.
Niamh nie chciała się na to początkowo zgodzić, ale widząc smutek Oisína uległa. Postawiła jednak jeden warunek. Oisín miał podróżować z powrotem do Irlandii na magicznym koniu i wolo mu było z niego zsiąść ani na chwilę. Gdyby jego stopa dotknęła chociaż na chwilę irlandzkiej ziemi wtedy bramy do Tír na nÓg zostały by przed nim na zawsze zamknięte. Oisín zgodził się by magiczny rumak zabrał go na Szmaragdową Wyspę.
Gdy dotarł do Irlandii z przerażeniem zobaczył, że nic już nie jest takie same jak pamiętał. Lasy były przerzedzone, a kamienne zamki były już tylko stertą kamieni. Irlandia jaką znał odeszła w zapomnienie. Oisín nie mógł zrozumieć co się stało.
Skierował więc konia na polną drogę w kierunku widocznego na wzgórzu zamku. Przy drodze stał pochylony starzec próbując podnieść z ziemi ciężki wór z drewnem. Oisín zatrzymał konia i zgrabnie z niego zeskoczył by pomóc starcowi podnieść worek. Powodowany litością zapomniał o zakazie nałożonym przez Niamh. Kiedy jego stopa dotknęła irlandzkiej ziemi Oisín się nagle postarzał. Zniknął piękny młodzieniec jakim był dotąd, a zamiast tego pojawił się zgarbiony starzec z sięgająca ziemi siwą brodą. Magiczny koń rozpłynął się w powietrzu niczym mgła. Jak pamiętacie, czas w Tír na nÓg płynął inaczej. Na wyspie szczęścia minęły zaledwie trzy lata, w Irlandii minęło w tym czasie trzysta lat. W dodatku zsiadając z konia Oisín nie mógł już wrócić do swojej ukochanej.
Podróżował więc po Irlandii tęskniąc za Niamh.
Wędrując po Irlandii Oisín spotkał św. Patryka, opowiedział mu swoją historię by ten mógł ją spisać i przekazać potomnym.

[size=150][align=center]
Dzieci króla Lira[/align][/size]
[align=center][size=85]Ta legenda jest jedną z najbardziej znanych w całej Irlandii. w Dublinie znajduje się nawet pomnik, przedstawiający trójkę dzieci króla Lira. [/size][/align]


Dawno, dawno temu, nad terenami dzisiejszego hrabstwa Westmeath, panował król o imieniu Lir. Był władcą dobrym i sprawiedliwym. Miał piękną żonę i czwórkę dzieci: trzech chłopców: Aodha, Fiachra i Conna oraz córkę Fionnualę. Niczego im nie brakowało do szczęścia, bardzo się kochali, a do tego mieli piękne i bogate królestwo. Niestety szczęście nie trwa wiecznie.
Żona króla, piękna Aoibh, zachorowała i zmarła, pozostawiając króla i całe królestwo pogrążonych w żałobie. Król nie mógł zniesć widoku swoich dzieci, cierpiących z samotności po śmierci ich matki, postanowił więc ożenić się powtórnie. Pojął za żonę Aoifę. Była ona równie piękna jak Aoibh, ale miała złe serce i mówiono o niej, że jest czarownicą.
Nowa żona Aoibh, była bardzo zazdrosna o króla. Wydawało się jej, że król kocha swoje dzieci o wiele bardziej niż ją, mimo iż król starał się obdarzać swoim uczuciem wszystkich po równo. Królowa przez swoją zazdrość coraz bardziej nie lubiła swoich pasierbów, przeszkadzały jej, drażnił ją ich śmiech, śpiew, ich zabawy oraz uwaga, jaką poświęcał im król. Postanowiła więc pozbyć się dzieci króla.
Pewnego pięknego i słonecznego dnia zabrała je na spacer nad jezioro leżące u stóp zamku. Zachęciła cała czwórkę rodzeństwa, aby zanurzyły stopy w wodzie. Kiedy ich małe nóżki znalazły się w wodach jeziora zła macocha rzuciła na nich zaklęcie. Zapadła dziwna cisza, zawirowały wzburzone wody, a słońce schowało się za chmurami. Po chwili w miejscu, gdzie stało czworo dzieci pływały cztery piękne, śnieżnobiałe łabędzie.
Dzieci miały zostać pod postacią łabędzi przez 900 lat. Przez 300 lat ich domem miało być jezioro Derravaragh, po którym pływały, a przez kolejne 300 lat zimne i wietrzne wody przesmyku pomiędzy Irlandią a Szkocją. Ostatnie 300 lat dzieci pod postacią łabędzi miały spędzić w pobliżu wyspy Inishglora w hrabstwie Mayo na zachodzie Irlandii.
Dopiero, gdy dzieci usłyszą dźwięk dzwonu, zaklęcie przestanie działać. Zrozpaczony król przegnał złą czarownicę z zamku, ale zaklęcie było zbyt silne by je zdjąć. Smutne łabędzie pływały na jeziorze w pobliżu zamku. Zaklęte dzieci widziały jak odchodzi w zapomnienie świat, który znają, jak umierają ich bliscy, a zamek po latach obraca się w stertę kamieni.
Minęło trzysta lat i łabędzie zerwały się do lotu by kolejne 300 lat spędzić na zimnych, morskich wodach. Przytulone do siebie przetrwały te lata na nie gościnnych wodach pomiędzy Irlandią a Szkocją. Często czuły jak zamarzają im dzioby, trzymały więc głowy głęboko schowane pod piórami. Kiedy kolejne trzysta lat minęło z ulgą zerwały się do lotu i przeleciały na zachód wyspy, do hrabstwa Mayo, by wylądować na wodach otaczających wyspę Inishglora.
Mijały lata, na Mayo wyspie pojawili się dziwni ludzie, którzy wznieśli wysoką wieżę i mały budynek z krzyżem na jego szczycie. Jeden z mieszkańców wieży często przychodził nad brzeg, przy którym budował łódź. Stawiał na niej żagle, wyglądało to jakby szykował się do wielkiej podróży. Siadał na skarpie nad wodą i wpatrywał się w łabędzie rzucał im okruchy i przemawiał do nich. Dzieci polubiły tego niezwykłego człowieka.
Pewnego dnia ze szczytu wieży, zabrzmiał upragniony dźwięk dzwonu, głośnym echem niosąc się po wodzie. Zerwał się gwałtowny wiatr. Przyjaciel łabędzi zbiegł na brzeg patrząc zdziwiony jak z czterech pięknych ptaków opadają pióra, a na ich miejscu pojawia się czwórka staruszków: trzech mężczyzn i kobieta.
Przeniesiono ich na brzeg, gdzie zdążyły opowiedzieć swoją historię po czym rozpłynęli się w powietrzu niczym wiatr. Przyjacielem łabędzi był słynny mnich Brendan, który spisał ich historię i udał się w wielką podróż przez ocean, a gdy leżał w nocy na swoim posłaniu w wieży zobaczył przez okno cztery łabędzie frunące ku niebu. Zanim łabędzie zniknęły zmieniły się w cztery gwiazdy świecące jasno na nocnym niebie.[/ramka]

[ramka=Sport]W Irlandii, obok sportów popularnych praktycznie na całym świecie, takich jak piłka nożna, siatkówka oraz koszykówka, bardzo dużą popularnością cieszą się również amatorskie gry drużynowe (związani z nimi sportowcy, trenerzy oraz managerowie drużyn nie otrzymują żadnego wynagrodzenia), znane na wyspie - choć w innej formie niż obecnie - nawet i od średniowiecza. Wszystkie one wywodzą się od dawniej popularnej (zwłaszcza wśród przedstawicieli niższych warstw społecznych) gry Caid, zaś ich podstawowe zasady po raz pierwszy zostały określone w 1884 roku, wraz z narodzinami organizacji znanej pod nazwą Gaelic Athletic Association. Powstanie GAA stanowiło jeden z elementów służących umacnianiu się irlandzkiej tożsamości, organizacja została założona w okresie, gdy na terenie Irlandii zaczął przybierać na sile ruch odrodzenia narodowo-kulturalnego. Obecnie GAA jest związkiem przede wszystkim sportowym, zajmuje się jednak również popularyzacją tradycyjnej muzyki, tańca oraz języka irlandzkiego.
Do groma sportów, które są nadzorowane oraz promowane przez GAA, zalicza się:
- Futbol Gaelicki
- Hurling
- Handball
- Rounders
Najważniejszymi wydarzeniami organizowanymi przez tę organizację, są krajowe finały All-Ireland Senior Hurling Championship oraz All-Ireland Senior Football Championship, które przypadają kolejno na 1 oraz 3 niedziele września i odbywają się na stadionie Croke Park w Dublinie. W tym czasie na trybunach zasiada co najmniej 80 tysięcy widzów, przybyłych z różnych części kraju.


[size=150][align=center]Hurling[/align][/size]

Hurling (Iomáint) – Jest grą zespołową w której używa się jesionowych kijów (camán) i skórzanych piłek (sliotar). Uważany jest za najszybszy sport zespołowy świata a jego kobieca odmiana to camogie. Pierwsze zapisy na temat Hurlingu pochodzą z V wieku, podejrzewa się jednak ze znany był jeszcze wcześniej. Piłki używa się dopiero od XIX wieku, wtedy też zabroniono montowania kolców na kijach.
Boisko pokryte jest trawą, długie na 130-145 metrów i szerokie na 80-90 metrów. Na jego końcach znajdują się bramki w kształcie litery H, zbudowane z 6-7 metrowych słupków ustawionych w odległości 6,5 metra od siebie i połączonych poprzeczką na wysokości 2,5 metra. Gracze atakują bramkę przeciwnika i chronią ich własną. Piłkę można kopać, przenosić na kiju lub chwytać w rękę, jednak po czterech sekundach bądź czterech wykonanych przez gracza krokach piłka musi zostać podana dalej. Jeśli piłka wpadnie do bramki pod poprzeczką jest to jeden gol (3 punkty), jeśli piłka wpadnie nad poprzeczką przyznawany jest 1 punkt.
Każda drużyna składa się z piętnastu graczy: bramkarza, 6 obrońców, 2 pomocników i 6 napastników. W czasie meczu trener może skorzystać z pięciu graczy rezerwowych. Gracze nie posiadają żadnych ochraniaczy po za plastikowym hełmem z osłoną twarzy, który wymagany jest dopiero od 2010 roku. Na koszulkach nie znajdziemy nazwisk graczy a ich numer ustalany jest przez pozycję gracza na boisku. Najczęstszą kontuzją jakiej doznają zawodnicy jest tępy uraz krtani, który nie raz jest nie do uniknięcia mimo osłony twarzy i surowych zasad. Zabronione jest uderzanie drugiego zawodnika kijem, przepychanki, zapasy czy ciąganie się za koszulki.
Mecze mistrzowskie i międzynarodowe trwają 70 minut i podzielone są na dwie części po 35 minut, wszelkie inne mecze hurlingu trwają 60 minut i podzielone są na dwie części po 30 minut.

Najważniejszymi rozgrywkami hurlingu na terenie Irlandii są obecnie:
- All-Ireland Senior Hurling Championship
- National Hurling League
- All-Ireland Senior Club Hurling Championship
- All-Ireland Minor Hurling Championship
- Poc Fada - doroczny konkurs sprawdzajacy umiejętności najlepszych graczy hurlingu i camogie. Odbywa się w każde, sierpniowe święto bankowe.
- Composite rules shinty–hurling - międzynarodowe rozgrywki między Szkocją a Irlandią.



[align=center][size=150]Futbol Gaelicki[/size][/align]



Futbol Gaelicki (Peil Ghaelac) - zwany równiez futbolem irlandzkim jest jednym z nielicznych, w dalszym ciągu czysto amatorskich sportów drużynowych, zaliczanych do grona irlandzkich sportów narodowych. Gdy zagłębić się w jego historie, można zauważyć, iż sport ten - choć w zupełnie innej formie - w Irlandii znany jest praktycznie od średniowiecza. Jego dzisiejsza forma zaś wykreowana została na przełomie XIX i XX wieku.
Futbol Gaelicki jest grą stanowiącą swoistego rodzaju połączenie koszykówki, piłki nożnej, rugby oraz siatkówki. Mecze rozgrywane są na prostokątnym, pokrytym trawą boisku przypominającym te wykorzystywane do gry w rugby, jednakże odpowiednio od niego większe. Jego długość wynosi 135-140 metrów, natomiast szerokość to 80-90 metrów. W czasie gry wykorzystywana jest okrągła piłka o obwodzie 65-70 cm, na pierwszy rzut oka przypominająca tę wykorzystywaną do gry w siatkówkę (jest jednak od niej większa). Zawodnicy mogą ją nieść, kozłować, kopać, podbijać nogą oraz odbijać rękoma. W celu zdobycia punktów, powinna ona zostać umieszczona w bramce należącej do przeciwnej drużyny (wówczas przyznawane są 3 pkt) lub przerzucona nad poprzeczką zawieszoną na wysokości 2,5 metra nad bramką (co jest nagradzane 1 pkt).
Większość rozgrywanych meczy trwa przez 60 minut i dzieli się na dwie połowy trwające po 30 minut. W przypadku meczy juniorów zdarza się, że czas trwania gry skracany jest o 10 do 20 minut. Na boisku w jednej chwili może znajdować się do 15 zawodników (6 napastników, 6 obrońców, 2 środkowych i bramkarz) każdej z drużyn, przy czym nie jest określone, ilu graczy może zasiadać na ławce rezerwowych.

Charakterystyczną cechą futbolu gaelickiego jest rozbudowany system kar, które podzielone są na następujące, cztery stopnie:

1. Noting Infraction - zdarzenia skutkujące otrzymaniem przez zawodnika żółtej lub czerwonej (w przypadku 3 tego typu zdarzeń) kartki oraz wykluczeniem z dalszej gry. Takim zdarzeniem jest: przytrzymywanie zawodnika rękoma; używanie pięści w celu wybijania piłki z rąk przeciwnika; atak na przeciwnika frontalny lub od tyłu; atak na zawodnika: nie będącego w posiadaniu piłki; kopiącego piłkę; wykonany, kiedy obaj zawodnicy nie biegną w kierunku piłki; atak na zawodnika dający przewagę koledze z drużyny.

2. Cautionable Intraction - są to zagrania, za które gracz otrzymuje żółtą lub czerwoną kartkę (dwie żółte kartki skutkują czerwoną kartką i wykluczeniem z dalszej gry). Takim zagraniem jest: blokowanie lub próba blokowania nogą, gdy przeciwnik kopie piłkę "z rąk"; atakowanie lub próba ataku przeciwnika nogą, gdy ten podnosi lub kopie piłkę znajdującą się na ziemi; stosowanie brutalnych zagrań; symulowanie urazu bądź wymuszanie faulu.

3. Immediate Ordering Off Infractions - zagrania, za które gracz zawsze otrzymuje bezpośrednio czerwoną kartkę i musi opuścić boisko. Trener nie ma możliwości wprowadzenia na jego miejsce innego gracza. Takim zagraniem jest: uderzenie bądź próba uderzenia przy pomocy ramienia, łokcia, dłoni, kolana bądź głowy; kopanie przeciwników; stwarzanie zagrożenia dla przeciwnika; plucie na przeciwnika; deptanie; zagranie wywołujące kontuzje; obrażanie słowne sędziego, liniowych i innych oficjeli.

4. Cynical Behaviour Foul - zagrania, za których dopuszczenie się, graczowi przyznawana jest czarna kartka oraz nakaz opuszczenia boiska. W tym przypadku dopuszcza się jednak wprowadzenie na jego miejsce zawodnika z ławki rezerwowych (trener ma możliwość wprowadzenia takich zmian do 3 razy w czasie trwania meczu). Takim zagraniem jest: celowe obalanie przeciwnika; celowe podcinanie przeciwnika ręką, nogą bądź stopą; kontakt z przeciwnikiem po tym jak oddał już piłkę celem wyeliminowania go z akcji; grożenie lub obrażanie innych zawodników na boisku; agresywne odnoszenie się do oficjeli.

Najważniejszymi rozgrywkami futbolu gaelickiego na terenie Irlandii są obecnie:
- All-Ireland Senior
- National Football League
- All-Ireland Club Championship

Dla lokalnych społeczności duże znaczenie mają ponadto rozgrywki odbywające się na szczeblu hrabstwa (przykładem będzie tutaj Kerry Senior Football Championship) lub prowincji (między innymi Munster Intermediate Club Football Championship).[/ramka]

[ramka=Tradycje i symbole Irlandii]
[align=center][size=150]Święta[/size][/align]


W Irlandii obchodzi się 9 świąt państwowych, czyli ustawowo wolnych od pracy. Są to: Nowy Rok (1 stycznia), Dzień Świętego Patryka (17 marca), Poniedziałek Wielkanocny, Święto Pracy (pierwszy poniedziałek maja), Święta Bankowe (w czerwcu, sierpniu oraz październiku), Pierwszy i Drugi Dzień Świąt Bożego Narodzenia.
Najpopularniejszym świętem w Irlandii jest Dzień Świętego Patryka, który jest patronem tego kraju. Święto to, stało się w ostatnich latach popularne i jest celebrowane w różnych miejscach na świecie. 17 marca każdego roku cała Irlandia przystraja się w kolor zielony, oraz odbywają się festyny i parady. Ze względu na to, że święto wypada w czasie postu, a Irlandia jest krajem katolickim, na ten dzień znoszone są restrykcje dotyczące spożywania alkoholu. Prawie wszystkie firmy, za wyjątkiem restauracji i pubów, mają wolne 17 marca. Z uwagi na religijny charakter święta przed właściwymi obchodami wielu ludzi uczestniczy we mszy św. tradycyjnie ofiarowanej w intencji misjonarzy całego świata.
Święta bankowe, są obchodzone zarówno w Irlandii jak i w Wielkiej Brytanii. Swoją nazwę zawdzięczają temu, że w tych dniach banki są nieczynne, co sprawia, że inne firmy nie mogą pracować. O ile nie jesteś zatrudniony w służbach użyteczności publicznej możesz cieszyć się dniem wolnym. Sposób obchodzenia tych świąt jest związany z porą roku, na którą przypadają, np. październikowe święto bankowe łączone jest z obchodami Halloween.
Ciekawym świętem jest również Dzień św. Brygidy, który jest obchodzony 1 lutego i jest odpowiedzią na Dzień św. Patryka. Nazywany jest również Pierwszym Dniem Celtyckiej Wiosny. Z okazji tego święta, wyplata się krzyże świętej Brygidy, które następnie wiesza się u sufitu. Gdzieniegdzie można spotkać się również z tradycją wieszania wstążek na drzewach, by wędrująca po kraju Brygida pobłogosławiła mieszkańców danego domostwa.

[size=150][align=center]Tradycje i zwyczaje[/align][/size]
Boże Narodzenie: przygotowania do nich zaczynają się już w październiku. Irlandczycy przystrajają wystawy sklepowe i ulice. Popularnymi przysmakami są Christmas Cake (ciasto z alkoholem i suszonymi śliwkami) oraz Plum Pudding (pudding śliwkowy). Wiele firm organizuje także w hotelach imprezy bożonarodzeniowe dla pracowników, zwyczaj Christmas party jest tak popularny że znalezienie wolnego terminu w restauracji bądź hotelu jest bardzo ciężkie.
Istotnym dniem w obchodach Bożego Narodzenia w Irlandii jest 8 grudnia, kiedy rusza fala świątecznych zakupów. Jest to święto Niepokalanego Poczęcia w Kościele Katolickim, które stało się charakterystycznym punktem wyjścia do początku świętowania. W dawnych czasach, właśnie tego dnia podstawiano specjalne pociągi, które dowoziły tysiące Irlandczyków na wielkie zakupy do Dublina. Zwyczajowo od tego dnia pojawiają się na ulicach grajkowie, śpiewający lub grający kolędy, organizuje się też wiele dobroczynnych koncertów kolęd.
W Irlandii w Wigilię robi się ostatnie zakupy a na ulicach panuje zwyczajowa życzliwość, jest tot ez jedyny dzień roku gdy puby zamyka się o północy. W Wigilię odwiedza się również znajomych gdyż same święta spędza się z rodziną. W noc wigilijną dzieci zawieszają skarpety nad kominkiem w oczekiwaniu na prezenty. Zostawiają również łakocie i małą szklaneczkę whisky dla Świętego Mikołaja. Irlandzkie dzieci nie zapominają również o reniferach, dla których zostawia się marchewkę bądź jabłko. O północy odprawiana jest msza święta, jednak nie jest ona bardzo popularna.
Najważniejszym dniem Świąt jest Dzień Bożego Narodzenia. Wtedy też obdarowuje się rodzinę prezentami a wieczorem zasiada się do bożonarodzeniowej kolacji, na której podaje się przede wszystkim indyka bądź bardziej związaną z tradycją gęś do których serwuje się smażone bądź duszone ziemniaki. Jako przystawki podaje się wędzonego łososia, krewetki bądź zupę, nie brakuje również warzyw, chleba czy sosów z czego żurawinowy jest najbardziej popularny. Jako deser obowiązkowo podaje się pudding śliwkowy z sosem sherry lub masłem z brandy.Serwuje się również specjalne ciasto bożonarodzeniowe pełne owoców i bakalii.
W Irlandii bardzo istotny jest drugi dzień Świąt - dzień Świętego Stefana, St. Stephen's Day. Tego dnia, od drzwi do drzwi, chodzą irlandzcy kolędnicy, zwani Wren Boys i zbierają datki. Słynne są obchody Wren's Day w miasteczku Dingle w Kerry. Tego też dnia odbywa się wiele wyścigów konnych i rozpoczyna się Narodowa Liga Hurlingu.

12 pubs of Christmas: Jest dość nowym zwyczajem, bardzo chętnie przyjętym przez Irlandczyków do tego stopnia, że stał się tradycją. Zasady są proste: w okresie świątecznym ubieramy świąteczny sweter (wielu przebiera się za Św. Mikołaja) i odwiedzamy dwanaście pubów w których pijemy jednego drinka, wedle wyznaczonej zasady (jeden bar= jedna zasada), jeśli złamiemy zasadę pijemy karnego shota.
Zasady 12 pubs of Christmas:

1. Drinka należy wypić ręką której nie używamy (praworęczni piją lewą ręką, leworęczni prawą ręką) napoju nie można odstawić na ladę.
   
2. Pub z akcentem- w tym pubie, do końca wizyty mówimy z innym akcentem niż Irlandzki.
   
3. Cichy pub- w tym pubie można jedynie zamówić drinka, przez resztę pobytu w lokalu nie wolno odezwać się ani słowem.
   
4. Partner - W tym pubie należy napoić swojego towarzysza alkoholem.
   
5. Pub bez przeklinania
   
6. Pub z wymyślnym drinkiem w tym pubie możecie zamówić jedynie jakiegoś wymyślnego drinka.
   
7. Pub w którym mówimy jedynie słowami piosenek
   
8. Pub w którym musimy zrobić sobie selfie z nieznajomym.
   
9. Pub w którym, na czas pobytu w nim zamieniamy się z kimś butami.
   
10. Pub w którym nie zwracamy się do naszych znajomych po imieniu bądź nazwisku.
    
11. Pub w którym musimy zamówić drinka, nie odzywając się do barmana.
    
12. Co trzy bary należy wypić dwie szklanki wody.

Wielkanoc: Okres wielkanocny w Irlandii poprzedza Wielki Post zaczynający się w Środę Popielcową kiedy to przez cały dzień możemy natknąć się na osoby chodzące z czołem pokrytym popiołem - nikt nie ściera go po wyjściu z Kościoła. Post polega nie tylko na unikaniu potraw mięsnych i jaj ale również wyrzeczeniu się innych przyjemności takich jak alkohol, słodycze bądź oglądanie telewizji. Dzieci nadal zachęcane są do praktykowania postanowień wielkopostnych. Czas Wielkiego Postu przerywają dwa święta, podczas których “zawiesza się” sam post - dzień Świętego Patryka i Dzień Matki (Mothering Sunday) który wypada zawsze w czwartą niedzielę Wielkiego Postu.
Na nabożeństwo w Niedzielę Palmową udaje się z krzyżykiem zrobionym z liści drzewa palmowego. W ostatnim tygodniu przed Wielkanocą sprząta się domy i ogrody. Wielki Piątek jest dniem ciszy - ulice są puste, większość sklepów i biur jest pozamykane a pracownicy wysyłani są na przymusowy urlop (nie jest to dzień ustawowo wolny). Według ustawy, w tym dniu zakazuje się sprzedaży alkoholu- puby i restauracje przeważnie są zamknięte a w sklepach, które są otwarte stoiska z alkoholem są zasłonięte lub zablokowane barierkami. Tego dnia nie powinno się pracować poza domem czy szlachtować zwierząt. Unika się też nadmiernych rozmów. Po południu Irlandczycy udają się na mszę, po której odwiedzają cmentarze i „święte studnie” (Holy Wells). Wielu irlandczyków wierzy, że obcinanie włosów tego dnia zapobiega bólom głowy. Popularne jest również pieczenie hot cross buns - korzennych bułek z krzyżykiem.
W Wielką Sobotę Irlandczycy piją trzy łyki wody święconej dla zdrowia, a resztą skrapiają dom na szczęście.
Tradycyjnie w Wielką niedzielę zakłada się nowe ubrania i bierze udział w nabożeństwie, po którym je się świąteczny obiad. Podaje się wtedy pieczone mięso (najlepiej jagnięcinę) z sosem i warzywami, ciasta desery a cały posiłek jest mocno zakrapiany alkoholem. Dzieci dostają czekoladowe jajka, które często muszą wpierw znaleźć podczas zabawy zwanej Easter Egg Hunt. Wieczorem zaś Irlandczycy chętnie udają się do pobliskiego pubu, gdyż poniedziałek traktują bardziej jako Bank Holiday niż kontynuację świąt.

Tradycje ślubne: W dekoracji stołów od wielu pokoleń rządzą zielenie, wrzosowe odcienie fioletów i barwy ziemi, należy jednak uważać gdyż, według tradycji na ślub nie należy przychodzić ubranym na zielono - ponoć przynosi to pecha młodej parze. Na stołach nie może również zabraknąć typowych, irlandzkich produktów, Guinnessa i likieru Baileys z bitą śmietaną.
Pierścień Claddagh jest jednym z najbardziej znanych irlandzkich symboli weselnych, bardzo często używany jako pierścionek zaręczynowy a później obrączka. Podczas ceremonii młodzi chwytają się za dłonie, krzyżując nadgarstki które oplata się wstęgą która tworzy symbol nieskończoności - ma to wróżyć szczęśliwe, pełne miłości życie.
W dekoracjach, częściach garderoby bądź pamiątkach weselnych często przemyca się podkowę - symbol szczęścia. Podkowa koniecznie musi być skierowana otworem do góry. W dawnych czasach po zaślubinach młodzi wieszali końskie podkowy nad drzwiami które panny młode miały przy sobie podczas ceremonii. W dzisiejszych czasach, panna młoda bardzo często posiada podkowę wykonaną ze srebra bądź porcelany.
Nowożeńców wita się dźwiękiem małych dzwoneczków które rozdaje się gościom, jest to bardzo stary zwyczaj mający na celu odganianie złych duchów. Dźwięk dzwonków przypomina również małżonkom w kłótni o ich przysiędze. Tradycyjnym kolorem sukni ślubnej jest... niebieski. Kolor ten symbolizuje czystość i niewinność, z tego powodu wybierano go na kolor sukni panny młodej. Panna młoda powinna również mieć włosy splecione w warkocz - symbol kobiecej siły. Dla panny młodej przygotowuje się haftowaną, płócienną chustkę która ma symbolizować płodność. Tradycyjnie panna młoda umieszcza ją przy sukni, owija nią łodygi bukietu bądź chowa w rękawie, po ślubie chustka przechowywana jest jako pamiątka rodzinna wykorzystywana podczas chrztu pierworodnego dziecka. Dźwięki harfy zawsze towarzyszą ceremoniom ślubnym a najlepszym dniem na zawarcie małżeństwa jest, oczywiście, 17 marca czyli dzień świętego Patryka.

W Irlandii istnieje tradycja, że 29 lutego to kobieta może oświadczyć się mężczyźnie, a on nie powinien jej odmówić. Chyba, że jest zakochany w innej kobiecie, lub po prostu bardzo bardzo nie chce, wtedy powinien złożyć jej pocałunek z lekkim dmuchnięciem, oraz obdarować ją drogim prezentem.

W ostatni dzień karnawału, Irlandczycy obchodzą Pancake Day nazywany też Shrove Tuesday podczas którego zajadają się naleśnikami! Według tradycji, ta panna która idealnie podrzuci naleśnik w najbliższym roku wyjdzie za mąż.


[align=center][size=150]Symbole Irlandii [/size][/align]


Claddagh - "With my two hands I give you my heart, and crown it with my loyalty." -tradycyjnie przedstawiany aby reprezentował ponadczasową miłość (serce), lojalność (korona) oraz przyjaźń (dłonie). Pierwotna legenda o początku pierścienia dotyczy Richarda Joyce’a, złotnika z Galway w osiemnastym wieku. Został on schwytany oraz zniewolony przez algierskich korsarzy. Nigdy nie zapomniał swojej kochanki i kiedy w końcu uwolnił się po czternastu latach,wrócił z powrotem do ojczyzny i zaoferował pierścień swojej ukochanej jako zobowiązanie.
Ten pierścień zazwyczaj noszony jest w określony sposób :

• pierścionek na prawej dłoni z sercem skierowanym na zewnątrz dłoni – osoba jest singlem
  
• pierścionek na prawej dłoni z sercem skierowanym do wewnątrz dłoni – osoba jest w związku
  
• pierścionek na lewej dłoni z sercem skierowanym na zewnątrz dłoni – osoba jest zaręczona
  
• pierścionek na lewej dłoni z sercem skierowanym do wewnątrz dłoni – osoba jest w związku małżeńskim

Shamrock - Shamrock (koniczyna biała) - Według legendy, Shamrock był świętą rośliną dla druidów, ponieważ jej liście tworzą triadę, a trzy to liczba mistyczna w religii celtyckiej. Powszechnie uważa się, że sam Święty Patryk wykorzystał koniczynę, jako jedną łodygę z trzema liśćmi, aby zilustrować ideę Trójcy Świętej.
W późniejszych czasach stało się tradycyjnym dla irlandzkich mężczyzn nosić koniczyny w kapeluszach w Dzień Świętego Patryka. Po mszy odwiedzali oni miejscowy pub aby wypić szklankę whiskey zwaną „dzbanem Patryka”, zanurzali swoją koniczynę w ostatniej szklance a następnie przypinali ją na lewym ramieniu.
Obecnie w dniu św. Patryka, shamrock jest noszony w klapie ubrania przez Irlandczyków na całym świecie. Jest to też symbol jakości dla hoteli typu B & B. Każdy listek koniczyny coś symbolizuje. Pierwszy oznacza nadzieję, drugi wiarę, trzeci miłość, a czwarty szczęście, dlatego spragnieni szczęścia wciąż poszukują czterolistnej koniczynki.

Harfa Dagdy -Dagda to dawny bóg druidów, rolnictwa, obfitości i płodności. Uosabiał doskonałość i posiadał tajemną wiedzę doskonałą. Dagda posiadał bogato zdobioną, magiczną harfę wykonaną z dębu a grając na niej ustanawiał pory roku we właściwym porządku. Pewnego razu harfa została skradziona w chaosie bitwy. Złodzieje uciekli i schronili się w opuszczonym zamku, ale Dagda i mała grupa jego żołnierzy potajemnie szli za nimi. Dagda zawołał do swojej harfy i przyfrunęła z powrotem do prawowitego właściciela. Dagda uderzył trzy razy harfę, po zapewnieniu bezpiecznej ewakuacji swoich żołnierzy. Pierwszy dźwięk wywołał łzy w oczach wszystkich, kolejny wywołał śmiech, a ostatni umieścił wrogów w głębokim śnie.
Harfa jest oficjalnym symbolem Irlandii.

St Patrick – biskup i apostoł Irlandii, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, misjonarz i organizator życia religijnego w Irlandii. To dzięki niemu koniczyna jest symbolem Irlandii gdyż nauczał na niej o Trójcy świętej. Życiorys Świętego Patryka jest osnuty wieloma legendami. Jedna z nich mówi o czyśćcu św. Patryka. W miejscowości Lough Derg miał on schodzić do zagłębienia w ziemi i tam rozmyślać nad karami piekielnymi jakie czekają grzeszników. Do tej miejscowości do dzisiaj przybywają liczni pielgrzymi.
Świętemu Patrykowi legendy przypisują wygnanie węży z Irlandii.Mówi się, że Święty Patryk przepędził wszystkie węże do morza, całkowicie pozbawiając Irlandię węży, a jednak jeśli spojrzymy na naukę, to widzimy, że węże nigdy nie mieszkały w Irlandii ze względu na klimat. Być może chodziło tu raczej o Pogan, których wiara mogła być utożsamiana z diabłem pod postacią węży, a których Święty Patryk nawrócił na chrześcijaństwo.
Jeszcze inne z legend głoszą, że święty Patryk posiadał cudowne moce uzdrawiania dotkniętych nieuleczalnymi chorobami, m.in. przywracał wzrok ślepcom i ożywiał zmarłych. Również jego doczesne szczątki miały takową moc posiadać.

[size=150][align=center]Stworzenia w które nadal wierzymy[/align][/size]
Leprachun - Należy do szczególnej klasy skrzatów. Kiedyś broniły elfów i darzyły szczególną miłością ich Królową. Obecnie zamieszkują leśne szańce z daleka od ludzkich osad gdyż prowadzą one (gdyż jest ich wielu) samotniczy tryb życia. Każdy Irlandczyk wie jak wygląda, niewielu jednak przyzna się że go widziało. Jego wzrost nie przekracza trzech stóp (około 93 centymetrów). Wyglądem przypomina trochę starego, pomarszczonego staruszka z bujnym owłosieniem nie tylko w postaci kręconych włosów czy gęstej brody gdyż pokrywa ono całe ciało Leprachuna. Tradycyjnie ubrany skórzaną kurtkę, czerwony kapelusz i białe spodnie na które narzucony ma roboczy fartuch również ze skóry. Nigdy nie rozstaje się ze swoim kapeluszem i fajką, która jest jego największą namiętnością tuż obok pieniędzy i żartów...
Leprachuny tradycyjnie zajmują się wyrobem oraz naprawą butów. Nie to jest jednak ich ulubionym zajęciem, skrzaty te uwielbiają palenie fajki i picie mocnych trunków co wzmaga ich specyficzne poczucie humoru. Skrzaty są złośliwie i uwielbiają płatać figle które są przemyślane, wręcz inteligentne. Najsłynniejszym tego przykładem jest historia rolnika, który po złapaniu skrzata zmusił go do zdradzenia sekretu. Leprechaun, w zamian za uwolnienie, pokazał mężczyźnie chwast pod którym zakopał ogromny garnek złota. Rolnik nie miał przy sobie narzędzi, więc oznaczył roślinę czerwoną wstążką. Chwilę później pobiegł po łopatę, ale kiedy wrócił skrzata już nie było. Zamiast niego mężczyzna zobaczył morze czerwonych wstążek – Leprechaun zawiązał identyczne tasiemki na wszystkich chwastach, jakie rosły na polu. I tak skarb pozostał nieodkryty.
Leprechauny znają wszystkie skrytki, w których kiedyś schowano złote monety. Jednak, jak już mogłeś się przekonać, wydobycie od nich informacji jest niemal niemożliwe. Właśnie stąd wzięło się powiedzenie o garncu złota na drugim końcu tęczy. Poza tym, Leprechaun bardzo umiejętnie „oszczędza” swoje pieniądze. Nosi przy sobie aż dwie sakiewki. W jednej trzyma srebrną, a w drugiej złotą monetę. Srebrną monetą Leprechaun płaci za wszystko, co chce kupić. Moneta jest magiczna i kiedy zmieni właściciela – znika z jego kieszeni i wraca do sakiewki skrzata. Złota moneta to rodzaj okupu, kiedy już ktoś schwyta Leprechauna. I ta moneta jest zaczarowana: wystarczy, że przejmie ją ktoś inny, a zmienia się w popiół lub zeschłe liście. Poza tym Leprechauny uwielbiają dobrą zabawę przy muzyce i celtyckie sporty. W dodatku potrafią ujeżdżać owce i kozy „pożyczone” z zagród. Po co to robią? Bo kochają galopować nocą po irlandzkich górach i dolinach.
By zaskarbić sobie ich sympatię należy każdego wieczora zostawiać trochę mleka na parapecie kuchennego okna i lekko je uchylić. Można również prosić je o pomoc zostawiając chleb, z położoną na nim monetą i przewiązany kosmykiem włosów, na granicy lasu.

Wróżki - Wróżki są silnie zakorzenione w folklorze, mają zdolność do przyjmowania rozmaitych form, ale najczęściej pojawiają się jako postać ludzka. Ich urok przyciąga ludzi, ale najczęściej też przynosi im pecha.
Nazwa wróżka wywodzi się od losu i przeznaczenia. To z łacińskiego fatum, fati bierze swój początek starofrancuska feie, fee co z kolei prowadzi do powstania staroangielskiej nazwy fairy.
W Irlandii wiara we wróżki wydaje się być nadal żywa, są tacy co uważają np., że niektóre krzewy oraz małe drzewa są domami wróżek. Jeżeli ktoś spróbuje ściąć taki krzew lub go uszkodzi, to prawdopodobnie umrze, poważnie zachoruje lub spotka go inne nieszczęście. Takie drzewa zwane są Fairy Tree, a krzewy Fairy Thorns, czasami rosną na środku pola, otoczone są płotkiem lub kamieniami. Zdarza się że drzewo Fairy Tree powoduje zmianę planów budowy drogi, a także znane są sytuacje gdzie ludzie wierzą że np. fabryka samochodów nie odniosła sukcesu ponieważ podczas jej budowy wycięto takie drzewo.
Wiele osób instaluje w swoich ogrodach maleńkie wróżkowe drzwiczki, zapraszając wróżki do zamieszkania w pobliżu.

Banshee - To zjawy pojawiające się pod postacią odzianych na biało kobiet o długich, jasnych włosach które wciąż czeszą srebrnymi grzebieniami. W ich wyglądzie jest coś przerażającego i niepokojącego, podobno kilka osób zmarło ze strachu na ich widok! Usłyszenie ich lamentu prorokuje śmierć w rodzinie, natomiast ujrzenie samej postaci zwiastuje naszą śmierć. Wielu ludzi gdy znajdą na ziemi grzebień nie podniosą go w obawie że jest on własnością banshee. Wierzy się również że gdy usłyszy się pukanie do drzwi, a po otworzeniu nich nikogo się nie ujrzy jest to również sprawka banshee przepowiadającej śmierć kogoś w rodzinie. Mówi się, że przerwanie jej lamentów potrafi odsunąć w czasie śmierć bliskiej osoby, banshee jednak jedynie zapowiadają śmierć, same jej nie niosą. W całej Irlandii są równie znane co Leprachuny czy elfy.

Pooka - Najbardziej znana, złowroga istota irlandzkiego folkloru. Jest duchem który sprowadza dobry bądź zły los i mogącym pokazać się pod dowolną postacią. Zwykle przybiera postać psa, kota, królika, kozy, goblina, starego mężczyzny najczęściej jednak pokazuje się jako piękny, czarny koń z długą grzywą i dzikimi, płonącymi złotymi oczami. Może również przybrać ludzką formę, która ma różne cechy zwierzęce np. uszy, ogon lub skrzydła - nie robi tego jednak zbyt często. W dawnych czasach przeznaczano niewielką część upraw jako ofiarę dla tego ducha. Pooka może posługiwać się ludzka mową, udzielać ludziom porad lub ostrzegać o niebezpieczeństwie. Jest stworzeniem budzącym poszanowania i strach. Według legendy jedynym człowiekiem, który mógł kiedykolwiek oswoić Pooka był ostatni irlandzki król Brian Boru.[/ramka]

[ramka=Edukacja w Irlandii]W Irlandii instytucją odpowiedzialną za wszystkie działania w obrębie oświaty na szczeblu centralnym jest Department of Education and Skills (Ministerstwo Edukacji i Umiejętności). Sprawuje ono nadzór, decyduje o zmianach w systemie, odpowiada za kształt programów edukacyjnych oraz ocenia pracę nauczycieli.
Zawód nauczyciela jest zawodem regulowanym - każdy pedagog zatrudniony na stawkach państwowych musi być zarejestrowany w The Teaching Council (Rada Nauczania).
System edukacji podzielony jest na trzy etapy: Primary School (szkoła podstawowa), Post Primary School (szkoła ponadpodstawowa) i Third Level (Szkolnictwo wyższe). Obowiązek szkolny w Irlandii obejmuje dzieci w wieku od 6-tego do 15-tego roku życia.

Przedszkola
W Irlandii nie ma zorganizowanej sieci przedszkoli, dzięki czemu bardzo popularne są prywatne placówki. Oferują one opiekę dla najmłodszych w Creche (żłobki) lub nursery school dla dzieci od szóstego miesiąca życia do piątego roku życia. Przedszkola są płatne a opłata tygodniowa może wynieść od 90 do 200 euro. Prawo umożliwia dzieciom rozpoczęcie edukacji wcześniej w tzw. preschool (zerówka).


Szkoła podstawowa
Obejmuje ona dzieci w wieku od 6-ciu do 12-tu lat. Na tym szczeblu edukacji jest duża swoboda zarówno pod względem stosowanych metod nauczania jak i planu zajęć. Dzienny limit zajęć w primary school to 5 godzin i 40 minut w które wliczone są zarówno zajęcia, jak i przerwy. Pierwszy rok nauki może być skrócony o jedną godzinę dziennie. Rok szkolny trwa 183 dni, a uczniowie mają obowiązek noszenia mundurków szkolnych.


Szkoła ponadpodstawowa
Szkoła ponadpodstawowa trwa pięć lub sześć lat i obejmuje kilka etapów:

3- letni Junior cyckle (13-ty - 15-ty rok życia)
Na tym poziomie mamy do wyboru kilka placówek : Comprehensive School (szkoła wielokierunkowa), Voluntary School (szkoła tradycyjna), Vocational School (szkoła zawodowa), Community School (szkoła społeczna). Po ukończeniu pierwszych trzech klas uczniowie muszą przejść pierwszy egzamin - Junior Certificate.

• Transistion year (16-ty rok życia)
  po zdaniu egzaminu po pierwszych trzech latach nauki uczniowie mogą poszerzać swoją wiedzę z zakresu zainteresowań pozaszkolnych, ten rok nie jest jednak obowiązkowy.
  
• Senior Cycle (17-ty i 18-ty rok życia lub 16-ty - 17-ty rok życia zależnie od podjęcia decyzji o podjęciu transistion year)
  Ostatnie dwa lata nauczania przygotowujące do podjęcia ostatniego egzaminu:
  
  • tradycyjnym – Leaving Certificate (LC) - po tym egzaminie można iść na studia.
    
  • zawodowym – Leaving Certificate Vocational Programme (LCVP) - po tym egzaminie uzyskuje się przygotowanie zawodowe, aby iść po nim na studia nalezy przystąpić do jeszcze jednego egzaminu - The Leaving Certificate Examination.
    
  • praktycznym – Leaving Certificate Applied (LCA) - Ten egzamin zapewnia przygotowanie zawodowe jak i możliwość kontynuowania nauki poprzez różne kursy.
  
  
  Szkolnictwo wyższe
  Edukacja trzeciego stopnia jest coraz powszechniejsza w Irlandii i już ponad 55% młodzieży kontynuuje naukę na uczelni wyższej. Typowy rok akademicki zaczyna się we wrześniu i trwa do czerwca. Jest on podzielony na dwa lub trzy semestry. W większości uczelni stosuje się system modułowy. Każdy moduł kończy się egzaminem i aby skończyć studia należy jedynie zaliczyć minimalną liczbę zajęć modułowych.
  W obrębie uczelni wyższych możemy wyróżnić cztery kategorie:
  
  • uniwersytecki, oferujący programy studiów w takich dziedzinach jak nauki humanistyczne, techniczne, ścisłe, społeczne, medyczne. Na każdym uniwersytecie obowiązuje podział kursów na undergraduate i postgraduate. Termin postgraduate jest szerszy niż polskie studia uzupełniające i obejmuje studia magisterskie (Masters), doktoranckie (PhD), czy wszelkiego rodzaju studia podyplomowe (Postgraduate Diplomas).
    
  • instytuty techniczne
    
  • college of education (kolegia edukacyjne), czyli uczelnie wyższe kształcące nauczycieli szkół podstawowych.
    
  • independent colleges ( kolegia prywatne)- współistnieją na jednym poziomie z państwowymi uczelniami w Irlandii. Nauka w prywatnych uczelniach jest płatna, a szkoły te najczęściej specjalizują się w kursach biznesowych.
  
  Studia pierwszego stopnia nazywane są inaczej studiami podstawowymi, po ich ukończeniu nadawany jest tytuł licencjata bądź inżyniera. Tylko studia podstawowe są darmowe.
  Studia podyplomowe są podejmowane po ukończeniu podstawowych. Są to studia kończące się zdobyciem certyfikatu, oraz studia magisterskie (1-2 lata) i doktorskie (minimum 3 lata badań).

[/ramka]

[ramka=Władze w Irlandii]
Irlandia jest republiką w której obowiązuje Konstytucja Irlandii z 1937 roku. Głową państwa jest prezydent sprawujący władzę przez 7 lat z prawem do jednej reelekcji. Prezydent, na wniosek izby niższej parlamentu wybiera premiera(Taoiseach). Władzę ustawodawczą wykonuje dwuizbowy parlament (Oireachtas). W skład parlamentu wchodzi niższa izba deputowanych (Dáil Éireann) i Senatu (Seanad Éireann). Władzę wykonawczą sprawuje prezydent, premier i rząd, a wymiar sprawiedliwości należy do sądów niezawisłych. System sądownictwa tworzą Sąd Naczelny (High Court) i Sąd Najwyższy (Supreme Court).
Władze lokalne wybierane są przez miejscową społeczność, nazywane są city counsil lub county counsil. Lokalne władze posiadają nieliczne kompetencje, nie mają żadnych obowiązków związanych z policją, pomocą socjalną czy szkolnictwem przez co posiadają niewielki budżet. Przychody samorządu terytorialnego w Irlandii pochodzą z podatków i środków przyznawanych przez władze centralne. Niewielka rola samorządu terytorialnego wynika z powodów historycznych i tradycji scentralizowanej władzy. Władze lokalne odpowiadają za reprezentowanie lokalnych społeczności, wyrażanie obaw i zaspokajanie potrzeb społeczności. Ustalają roczny budżet, tworzą bądź zmieniają plany rozwoju okręgu, podejmują, zmieniają i odwołują przepisów wykonawczych, zatwierdzają pożyczki i deklarują drogi,jako drogi publiczne. Władze lokalne są również odpowiedzialne za dostarczanie szerokiej gamy usług w swojej okolicy. Usługi te obejmują:

• Odbudowę
  
• Planowanie
  
• Drogi
  
• Zaopatrzenie w wodę i kanalizację
  
• Kontrolę rozwoju
  
• Ochronę środowiska, w tym rzeki, jeziora, powietrze i hałas
  
• Obiekty rekreacyjne i udogodnienia

Władza wykonawcza rady (urzędnicy) z kolei wdrażają polityki ustalone przez Radnych: Kierownik powiatu wykonuje te zadania za pomocą tzw. "Zleceń Chief Executive" - ​​pisemnych, podpisanych i opatrzonych datą poleceń określających podjęte decyzje. Te funkcje obejmują:

• Wynajem domów.
  
• Przyznanie lub odmowa uprawnień do planowania.
  
• Powołanie personelu do rady.

W hrabstwie Kerry władzę administracyjną sprawuje Kerry County Council. Na jego stronie można opłacić kartę na posiadanie psa, mandaty, opłaty za wodę, podatki od pojazdów, opłaty za gospodarstwa domowe czy tzw. opłaty ogniowe. Składa się on z 33-ech osób w których skład obecnie wchodzi:

• 10 osób z partii Fianna Fáil – The Republican Party - centroprawicowa liberalna konserwatywna partia polityczna
  
• 9 osób z pratii Fine Gael - centroprawicowa liberalno-konserwatywna i chrześcijańsko-demokratyczna partia.
  
• 5 osób z partii Sinn Féin - lewicowa irlandzka republikańska partia polityczna.
  
• 2 osoby z partii Labour Party - socjal -demokratyczna partia.
  
• 1 osoba z partii Kerry Independent - niewielka, regionalna partia polityczna; centrolewica
  
• 6 osób nie powiązanych z żadną partią.

Wybory lokalne odbywają się co pięć lat w maju bądź czerwcu a czas wyborczy nie może trwać mniej niż 12 godzin, zwykle głosować można od 7:00 do 22:30. Nominacje kandydatów w wyborach lokalnych trwają tydzień, dokładnie cztery tygodnie przed głosowaniem. Jeżeli kandydat zostanie wybrany do więcej niż jednego obszaru lokalnego musi on złożyć pisemne oświadczenie który obszar chce reprezentować w ciągu 3 dni od publicznego ogłoszenia w wyborach. Odpowiedzialność za przeprowadzenie wyborów spoczywa na sekretarzu lub jego zastępcy urzędu lokalnego, który pełni funkcję oficera powracającego. Każda władza lokalna płaci koszty przeprowadzenia wyborów.
By startować w wyborach należy spełnić następujące wymagania:

• Musisz stale zamieszkiwać Irlandię, ale można startować bez obywatelstwa.
  
• Minimalny wiek to 18 lat
  
• Wypełnić formularz aplikacji i wysłać go pocztą do władz lokalnych.

Niektóre osoby nie mogą zostać członkiem władz lokalnych, na przykład: członkowie Garda Siochana,pełnoetatowi członkowie irlandzkich sił zbrojnych, sędziowie,członkowie parlamentu, urzędnicy państwowi (chyba, że kontrakt mówi inaczej), osoby przebywające w więzieniu przez okres dłuższy niż 6 miesięcy lub te, które zostały skazane za oszustwa, korupcję lub nieuczciwe zachowania.
Prawo Irlandzkie zabrania rozklejania plakatów lub bannerów na słupach bądź budynkach publicznych, chyba że posiada się pisemne pozwolenie właściciela słupa bądź innej konstrukcji przed umieszczeniem plakatów/bannerów. Władze lokalne mają prawo usunąć plakaty gdy ulegną one dezintegracji bądź będą powodować uciążliwości. Po wyborach należy usunąć plakaty w przeciągu siedmiu dni, po tej dacie za każdy plakat będzie wydana grzywna w wysokości €150.
Spotkania Kerry County Cosil odbywają się w Áras an Chontae, Rathass, Tralee.
[/ramka]

[ramka=O Irlandczykach słów kilka...]Aby odpowiednio wczuć się w klimat forum oraz postacie, ważnym jest, abyście wiedzieli choć trochę, jacy są Irlandczycy. Mamy nadzieję, że opis ten przybliży Wam klimat forum i - być może- nasunie pomysł odnośnie Waszych postaci.


Irlandczyka postrzegamy, jako osobę, która lubi dobrze się bawić wypijając przy tym morze dobrego, ciemnego piwa. Stereotyp mówi także o tym, że Irlandczycy są bardzo śpiewnym narodem, który potrafi grać na wielu instrumentach. Każdy z nas zapewne kojarzy huczne imprezy w towarzystwie biesiadnej muzyki w pubach, prawda? Większość osób powiąże również Irlandczyków z rudymi włosami, jako patykowatych osobników z mnóstwem piegów na nosie.
Jeśli chodzi o ich negatywne cechy, to najczęściej zwraca się uwagę na to, że to dość pesymistyczny i kłótliwy naród z bardzo czarnym poczuciem humoru. Podobno trudno też się do nich zbliżyć i nawiązać pierwszy kontakt. Jeśli to się jednak uda, to są oni cudownymi kompanami.
Świat jednak biegnie do przodu. Nie wiadomo czy to za sprawą otwarcia się granic, czy może czegoś innego, Irlandczycy stali się bardziej otwarci i przyjaźni. Nie mają większych kłopotów z nawiązywaniem nowych znajomości. Stali się znacznie bardziej tolerancyjni, najprawdopodobniej dlatego, że po ulicach Zielonej Wyspy zaczęło krążyć coraz więcej osób o innym kolorze skóry, orientacji seksualnej, czy też wyznaniu wiary.
Pesymizm Irlandczyków także odszedł w niepamięć. Są oni teraz postrzegani jako osoby bardzo pozytywnie nastawione do życia. Stało się tak, ponieważ standard ich życia znacznie się polepszył, a gospodarka kwitnie.

Na zakończenie przypominamy, że jeśli marzy Wam się ruda maruda - nic nie stoi na przeszkodzie! W końcu ile jest ludzi na świecie- tyle charakterów!


[size=150][align=center]Irlandczyk pełną gębą - jak przeklinać po Irlandzku?[/align][/size]

Skoro już wiecie, jak zachowuje się rodowity Irlandczyk, tak zapewne zainteresuje Was to, że... zdarza im się przeklinać! Co zabawne, w porównaniu do naszych inwektyw, mają oni nieco mniej brutalne odpowiedzi - niemniej, wciąż potrafiące człowieka zagiąć!

Warto rozpocząć ten temat od podkreślenia tego, jak bardzo ważne dla mieszkańców Kerry są Irlandzkie sporty. Każde Hrabstwo ma swoją drużynę, skomponowaną z mieszkańców poszczególnych miasteczek – najczęściej więc się znają. W Kerry dominuje Gaelic Football, a co za tym idzie, kij od innej dyscypliny sportowej, zwaną hurley’em nie należy do często zakupywanego towaru, w przeciwieństwie do piłki.
Tak więc, pierwszym ciekawym stwierdzeniem, które używają Irlandczycy, kiedy chcą powiedzieć komuś, jak bardzo są bezużyteczni będzie:
[align=center] Jesteś tak użyteczny, jak kij do hurleya w Kerry.[/align]
Mocne, nie? To złapcie się czegoś, bo zaraz spadniecie z krzeseł. Nasz Irlandzki Skrzat albowiem przysłał nam całą gamę powiedzonek, które sprawią, że każdemu opadnie kopara:

1. Masz twarz nadającą się do radia.
   
2. Masz twarz, jak wiadro stopionego lego.
   
3. Masz twarz, jak dziura kury.
   
4. Masz twarz, jak spoliczkowana pupa.
   
5. Gdyby mój pies miał taką twarz, jak Ty, zapewne ogoliłbym mu pupsko i kazał chodzić do tyłu.
   
6. Jego twarz jest na lewą stronę.
   
7. Cóż, każdy ma prawo być brzydki, ale ty to już nadużywasz tego przywileju!
   
8. Twoja twarz jest tak okropna, że tylko matka mogłaby ją pokochać!
   
9. Ty to byś nawet panadol przyprawił o ból głowy.

Jak widzicie- obrażać można na wiele sposobów. A może Twój Irlandczyk okaże się kolejnym mistrzem ciętej riposty?
Zachęcamy do tworzenia własnych kombinacji - kto wie może trafią one na naszą listę?


[size=150][align=center]Irlandczyk prawdę ci powie...[/align][/size]

Każdy kraj ma rozwiniętą swoją kulturę i w tym przypadku nie mówimy o tańcach, jedzeniu i biesiadach, a... wciąż o języku. Przez lata, Irlandczykom zdarzyło się uzbierać naprawdę sporo sentencji, które być może zechcesz wykorzystać w swoich postach. Na pewno wzbogacą one choć w nieznacznym stopniu Waszą wiedzę o kulturze.

1. Jeśli masło i whiskey nie leczą, to nie ma powodu się leczyć.
   
2. Atrament uczonych przetrwa dłużej, niż krew męczenników.
   
3. On by każdego dnia przychodził do świątyni, gdyby wodą święconą była whisky.
   
4. Dobre słowo nigdy nie wybije Ci zębów.
   
5. Gdy alkohol jest wewnątrz, mądrość jest na zewnątrz.
   
6. Dobrze jest pić tylko do momentu, kiedy kończy się pragnienie.
   
7. Doświadczenie przywodzi na myśl grzebień podarowany mężczyźnie, gdy ten jest już łysy.
   
8. Gorliwość jest dobra dla mędrców, lecz najczęściej spotykana jest wśród głupców.
   
9. Irlandczyk wybaczy największemu wrogowi, gdy ten jest już pochowany.
   
10. Jeśli Bóg mierzy człowieka, to przykłada miarę nie do głowy, ale do serca.
    
11. Jeśli kopiesz komuś grób, sam możesz do niego wpaść.
    
12. Jeśli szukasz publiki, rozpocznij walkę.
    
13. Konieczność nie zna prawa.
    
14. Lepiej być tchórzem przez dziesięć minut, niż martwym do końca życia.
    
15. Na pięćdziesięciu doradców, tylko jeden przychodzi z pomocą.
    
16. Pan dał Ci twarz, ale śmiać się już musisz sam.
    
17. Powodem złamanego nosa często bywa umieszczona poniżej buzia.
    
18. Radosne serca dłużej biją.
    
19. Strzeż się gniewu chorego człowieka.
    
20. Mężczyzna jest niekompletny, do czasu gdy się ożeni. Wtedy jest skończony.
    
21. Każda abstynencja jest dobrą rzeczą, pod warunkiem, że uprawia się ją z umiarem.
    

[size=150][align=center]A nie mówiłem? Irlandzkie przesądy. [/align][/size]

Nadal pozostając przy mądrościach Irlandczyków, przedstawiamy Wam przesądy, w które wierzą. Te mądrości z pewnością da się usłyszeć od starszych mieszkańców Zielonej Wyspy, a może Twoja postać jest nazbyt przesądna i będzie uświadamiać wszystkich o ich mocy?

1. Fatalnym znakiem jest przewrócenie się krzesła, z którego właśnie wstaliśmy.
   
2. Równie niebezpieczne jest spotkanie na swojej drodze konduktu żałobnego. Jeśli już na taki trafiliśmy, to należy do niego dołączyć i przejść kilka kroków. Jeśli tego nie zrobimy, to dusza zmarłego ściągnie na nas choroby, a nawet śmierć.
   
3. Należy również zwrócić uwagę na swędzący od rana nos - zwiastuje on, iż rychło będziemy uczestniczyć w awanturze, a nawet bójce.
   
4. Aby zapewnić sobie szczęście w nowym mieszkaniu, należy na pierwszą noc wybrać tę z piątku na sobotę. Inne dni nie dają już takiej gwarancji powodzenia.
   
5. Nikt z gości weselnych nie może mieć na sobie nic zielonego. Zielony kolor w elemencie garderoby może zwiastować nieudaną ceremonię bądź jakieś nieszczęście w jej trakcie.
   
6. Goście na irlandzkim weselu są również obsypywani przez nowożeńców monetami z czekolady, które stanowią symbol pomyślności.
   
7. Zakochani irlandzcy chłopcy mają swój przesąd na nakłonienie wybranki serca do zamążpójścia. Ponoć wystarczy w tym celu upleść bransoletkę z ludzkich włosów i zawiązać ją na nadgarstku wciąż wahającej się niewiasty. Zwyczaj ten ma zwiastować rychły ślub.
   
8. Pająki na pokładzie wróżą dobre ceny za połów. Jeżeli w drodze do łodzi widziano królika, odwoływano połowy.
   
9. Nowożeńcy nie powinni przekroczyć progu domu rodziców panny młodej przez miesiąc po ślubie, żeby panna młoda nie uciekła od męża do rodziców.
   
10. Jeżeli pierwsza urodzona w danym roku owca będzie czarna, oznacza to żałobę dla rodziny właścicieli.
    
11. Jedna sroka (gdy wychodząc z domu zobaczymy ją na trawniku, bądź przysiądzie na naszym oknie) zwiastuje nieszczęście, najczęściej śmierć w kręgu rodziny lub znajomych.
    
12. Otwarcie parasola w domu przynosi pecha.
    
13. Piątek 13-tego uważany jest za pechową datę.
    
14. Czarny kot, który przebiegnie nam drogę to zły znak.
    
15. Znalezioną podkowę należy przybić nad drzwiami na szczęście.
    
16. Posiadacze czterolistnej koniczyny będą mieć szczęście, a żadne zaklęcia ani złe czary nie będą się ich trzymały.
    
17. Nie należy przechodzić pod drabiną.
    
18. Rozbicie lustra przynosi siedem lat nieszczęścia.

[/ramka]

[ramka=Miasteczko Kenmare]Kenmare (An Néidín), to niewielkie miasteczko liczące około 3000 mieszkańców, znajdujące się w zachodniej części Irlandii, położone na południowo-wschodnim krańcu malowniczego Półwyspu Iveragh. W jego okolicach znajdują się popularne atrakcje turystyczne, takie jak Pierścień Kerry (Ring of Kerry), Pierścień Beara (Ring of Beara), Park Narodowy Killarney (Killarney National Park) oraz najwyższa góra Irlandii – Carrantuohill (1039 m n.p.m.). Pod względem administracyjnym miasteczko wchodzi w skład hrabstwa Kerry oraz prowincji Munster.

Początki Kenmare nierozerwalnie związane są z osobą Williama Petty'ego - człowieka odpowiedzialnego za stworzenie map Irlandii. W roku 1657 mężczyzna ten w ramach wynagrodzenia za wykonaną pracę, otrzymał od Olivera Cromwella ziemie, na których w późniejszych latach powstało omawiane miasteczko. Pierwsza próba jego stworzenia - datowana na rok 1670 - zakończyła się niestety niepowodzeniem. Dopiero druga, podjęta pod koniec XVII wieku przez wnuka mężczyzny - Williama Petty'ego Fitzmaurice'a, markiza Lansdowne - okazała się być sukcesem. Miasteczko nie rozwijało się jednak w swoich pierwszych latach szczególnie szybko. Świadczyć może o tym chociażby to, iż dopiero w 1775 roku geodeta John Powell, został zatrudniony do stworzenia planu miasta. Plan ten uwzględniał kościół, gospodę, targ, słodownię oraz szkołę. W tym czasie - co warto również zaznaczyć - miejscowość uzyskała swoją obecną nazwę (wcześniej funkcjonowała, jako An Néidín). Nawiązywać miała ona do jej położenia (Ceann Mara - z irlandzkiego należy tłumaczyć, jako głowę morza).

Wybudowanie w 1785 roku drogi prowadzącej do miasteczka Bantry, a następnie - w 1823 roku - kolejnej, biegnącej tym razem w kierunku miasteczka Killarney, przyczyniło się w znacznym stopniu do rozwoju Kenmare, które zaczęło z wolna zyskiwać w regionie na znaczeniu, zwłaszcza pod względem handlu. Nie bez znaczenia pozostaje ponadto stopniowe rozrastanie się przez lata sieci kolejowej na terenie praktycznie całej Irlandii, dzięki czemu pod koniec XX wieku Kenmare stało się zakątkiem o wiele bardziej interesującym dla turystów - zarówno tych pochodzących z innych części Irlandii, jak i przybywających spoza granic tego państwa.

Obecnie miasteczko jest jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się ośrodków turystycznych w regionie, przy czym nie traci także znaczenia pod względem handlowym oraz stanowi zaplecze rolne dla sporej części hrabstwa Kerry oraz półwyspu Beara. Regularnie, w każdą środę, w Kenmare odbywają się targi na świeżym powietrzu, natomiast 15 sierpnia mają miejsce targi konne, czyli Kenmare Fair. Jest to jedno z najważniejszych wydarzeń w ciągu roku. Miasteczko dwukrotnie wygrało konkurs na najczystsze miasto Irlandii.

[align=center][size=150]Ważniejsze daty z historii :[/size][/align]
- 1841r. - Otwarcie mostu wiszącego nad rzeką Kenmare, był to pierwszy tego typu most w Irlandii.
- 1845r.-1852r - Okres masowego głodu, chorób i emigracji, zwany również Wielkim Głodem. W tych latach około miliona osób zmarło z powodu głodu, a drugi milion wyjechał w poszukiwaniu chleba co znacznie obniżyło populację Irlandii.
- 1861r. - Otwarcie klasztoru zakonnic świętej Klary. Zakonnice otworzyły szkółkę koronkową przyczyniając się do ustabilizowania przemysłu koronkowego i docenienia koronek z Kenmare na świecie.
- 1864r. - Konsekrowanie Holly Cross Catholic Church w Kenmare przez archidiakona Fr. Johna O’Sullivan.
- 1918r. - Otwarcie miejskiej biblioteki ufundowanej przez Anrew’a Carnegie.
- 1922r.-1923r. - Irlandzka Wojna Domowa, do której doszło pomiędzy zwolennikami i przeciwnikami traktatu angielsko-irlandzkiego. Podczas wojny w Kenmare miały miejsce dwa, przykre incydenty : brutalne zabójstwo braci O’Connor (sierpień 1922r.) i tzw. “Incydent w Kenmare” - czyli atak na córki lokalnego doktora, które wyciągnięto z domu i katowano za prawdopodobne spółkowanie z Brytyjczykami i porzucenie Irlandzkiego oficera.[/ramka]

[ramka=Odznaki]
Chcąc w odpowiedni sposób docenić aktywność naszych użytkowników, zdecydowaliśmy się na wprowadzenie odznak, które będą przyznawane przez administracje wraz z początkiem każdego kolejnego miesiąca. Aby je otrzymać należy spełnić jeden z poniższych warunków:

1. Znaleźć się w top 3 najaktywniejszych użytkowników w miesiącu poprzednim (punkty rankingowe).
2. Wziąć udział w organizowanych w poprzednim miesiącu przez Mistrza Gry zabawach (spełnić wszystkie warunki wskazane w temacie poświęconym danej zabawie).
3. Wykonać przynajmniej jedno zadanie miesięczne za 3 punkty, z listy opublikowanej w poprzednim miesiącu (aby zadanie zostało uznane należy je ukończyć, a w przypadku porzucenia wątku przez współgracza - punkty zostaną przyznane jeśli wcześniej zostały napisane minimum 2 posty przez dwóch użytkowników).

Jeśli spełniasz jeden z powyższych warunków, a Mistrz Gry nie przyznał Tobie odznaki - upomnij się!

Kod:

[b]Kto:[/b]
[b]Nazwa odznaki:[/b]
[b]Uzasadnienie:[/b] podaj link do tematu, w którym rozegrano wątek uprawniający do otrzymania odznaki

[/ramka]

[ramka=Odznaki - Luty/2019]
[relacja=Przodownik pracy - Luty 2019 | https://i.imgur.com/CdemiAj.png]Odznaka przeznaczona dla 3 użytkowników, którzy w lutym uzyskali największą liczbę punktów do rankingu miesięcznego. [/relacja]
Odznakę przyznano: , ,



[relacja=Idzie luty, szykuj ciepłe buty! | https://i.imgur.com/AVnwS7K.png]Odznaka przeznaczona dla wszystkich tych, którzy uczestniczyli w zabawach przygotowanych przez mistrza gry w miesiącu lutym (zadania miesięczne, mini event z wypadkiem samochodowym). [/relacja]
Odznakę przyznano: , , , , , , , , , , , , , , , ,



[relacja=Zostań moją walentynką | https://i.imgur.com/VTTaXcm.png]Odznaka przeznaczona dla wszystkich użytkowników, którzy wzięli udział w zabawie walentynkowej i otrzymane bądź wysłane walentynki uwzględnili w swoich grach (wystarczyło o nich wspomnieć).[/relacja]
Odznakę przyznano: , , , , ,
[/ramka]

[ramka=Odznaki - marzec/2019]
[relacja=Przodownik pracy - marzec| https://i.imgur.com/eksL6Yh.png]Odznaka przeznaczona dla 3 użytkowników, którzy w marcu uzyskali największą liczbę punktów do rankingu miesięcznego. [/relacja]
Odznakę przyznano: , ,



[relacja=A po lutym marzec śpieszy... | https://i.imgur.com/6jFcsWl.png]Odznaka przeznaczona dla wszystkich tych, którzy uczestniczyli w zabawach przygotowanych przez mistrza gry w miesiącu marcu (zadania miesięczne). [/relacja]
Odznakę przyznano: , , , , , ,



[relacja=Dzień Świętego Patryka | https://i.imgur.com/t0UtUhI.png]Odznaka dla użytkowników, którzy brali udział w eventach dotyczących Dnia Świętego Patryka - festynie oraz przygotowaniach. [/relacja]
Odznakę przyznano: , , , , , , , , , , , , , ,
[/ramka]